DUVAR - Pazarcık ve Elbistan merkezli 7,7 ve 7,6 büyüklüğünde 6 Şubat'taki depremlerden etkilenen 7 kentte bin 168 öğretmen, 19 bin 884 öğrenciye 728 konteyner sınıfta eğitim veriyor.

11 kentte büyük yıkıma neden olan depremde Antep, Maraş, Hatay, Malatya, Adıyaman, Kilis ve Diyarbakır'da birçok okul da yıkıldı.

Depremin üzerinden 1 yıla yakın zaman geçmiş olmasına rağmen yıkılan okulların yerine okul yapılmaması, hasarlı okulların onarımının yapılmaması nedeniyle bu illerdeki öğretmenler de okul bahçelerine ya da konteyner kentlere kurulan konteyner sınıflarda öğrencilerine eğitim veriyor.

Kış koşullarının etkili olması da konteyner sınıflarda ya da okul bahçesinde eğitim yapılmasını zorlaştırıyor.  

AA'nın haberine göre, Bu kapsamda;

- Hatay'da 286 konteynerde 518 öğretmen ve 7 bin 464 öğrenci,
- Maraş'ta 128 konteynerde 225 öğretmen ve 4 bin 584 öğrenci,
- Antep'te 87 konteynerde 153 öğretmen ve 2 bin 216 öğrenci,
- Adıyaman'da 142 konteynerde 188 öğretmen ve 4 bin 99 öğrenci,
- Malatya'da 64 konteynerde 61 öğretmen ve 1258 öğrenci,
- Kilis'te 18 konteynerde 20 öğretmen ve 203 öğrenci,
- Diyarbakır'da ise 3 konteynerde 3 öğretmen ve 60 öğrenci eğitim ve öğretim hayatına devam ediyor.

ÖĞRETMENLERE DE KONTERNER TAHSİS EDİLDİ

Normal şartlarda atandığı illerde kendilerine uygun evler kiralayarak yeni hayatlarını kurmaya çalışan öğretmenlerden deprem bölgesinde bulunanlar, Milli Eğitim Bakanlığı tarafından kendilerine tahsis edilen konteynerlere yerleşti.

Antep'in İslahiye ilçesine bu yıl atanan Okul Öncesi Öğretmeni Merve Tarcan, Afyonlu olduğunu, ilçeye ilk geldiğinde bazı zorluklarla karşılaştığını ancak zamanla ilçeye, konteyner sınıfa ve evine alıştığını dile getirdi.

Öğretmenlik mesleğine depremzede çocuklarla başlamanın kendisine büyük bir sorumluluk yüklediğini aktaran Tarcan, şöyle konuştu:
"İnsan ilk başta ne yapacağını bilemiyor ama alışıyor. Onların ilk öğretmeni benim. Benim de ilk öğrencilerim onlar. Tüm bu zorluklar elbet geride kalacak. Olabildiğince onlara destek olup travmalarını azaltmak ve etkisini en aza indirmek için uğraşıyoruz. Öğrencilerimi ilk gördüğüm anda çok mutlu oldum ve hala çok mutlu hissediyorum. Okuldan çıkarken bir öğrencimin 'Öğretmenim seni çok seviyorum' ya da sabah geldiğimde 'öğretmenim seni çok özledim' demesi, bana kocaman sarılarak karşılamaları, burada yaşadığımız tüm zorlukları unutturuyor." (HABER MERKEZİ)