3600 ek gösterge Öğretmenler Günü'nde açıklanacak

DUVAR - 2023 Eğitim Vizyonu’yla ilgili açıklamalarda bulunan Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, ders saatlerinde çok büyük bir azalma olmayacağını, ancak ders çeşidinde azalma olacağını söyledi. Liseye Geçiş Sınavı'nda (LGS) öğrencilerin sürprizle karşılaşmayacağını belirten Selçuk, "Seneye sınav daha az stresli, ne olduğu belli olan, çocukların neye çalışacağını bildiği bir düzen söz konusu" dedi. Selçuk, memurların beklediği 3600 ek göstergeyle ilgili de 24 Kasım Öğretmenler Günü'nü işaret etti.

Bakan Ziya Selçuk, Anadolu Ajansı (AA) Editör Masası'na konuk oldu ve eğitim sisteminde uygulanacak yeni politikalarla ilgili açıklamalarda bulundu.

YÜKSEK BİR BEKLENTİ OLUŞTU: Bakanlığa geldiğim gün çok yüksek bir beklenti oluştu. Hiçbir vaatte bulunmadan, kelime sarf etmeden böyle büyük bir beklenti oluşması benim sorumluluğum değil. Yine de ne yapacağız, nasıl yapacağımız üzerine uzun yıllar çalışmamıza rağmen uyku düzenim kalmadı. Yeterince çalıştık mı? Sorusu aklımı çok meşgul ediyor. Elbette şikayet etmiyorum sadece sorumluluk benim değil, milletin. Bu bir millet, ülke ödevidir.

3600 ek gösterge nedir? Maaşları ne kadar etkileyecek?

SİYASETİ BECEREMİYORUM: Siyaset çok birikim isteyen, mücadele azmi gerektiren, maraton koşmak anlamına gelen bir iş. Kendi açımdan bunu becereceğimi düşünmüyorum. Çok farklı yetenekler istiyor. Bu nedenle benim gibi olan insanların siyasete girme azmi hep düşük oluyor. Ancak böyle bir fırsat olursa, yapabileceğimiz bir şey varsa niye yapmayalım şeklinde bir girişim söz konusu oluyor. Bunu fonksiyonel buluyorum. Orta vadede bunun Türkiye için farklı kazançlara yol açacağını düşünüyorum.

ÖNCE YOĞUN BAKIMDAN ÇIKALIM: Konuyla ilgili üç yıllık vizyon ortaya koyma sebebim şu, kimse bizi zorlamadı, talepte bulunmadığı halde taahhütte bulunmak istedik. Yol haritası koyalım. Çocuklar haftaya, gelecek yıl ne olacak huzursuzluğu içinde olmasın. Aileler belirsizlik yaşamasın. Belirli periyotlarda bunun hesabını verelim. Biz bunu toplumla, insanla birlikte yapıyoruz. Hepimiz bu işe omuz verirsek olacak. Aslında beş yıllık hükümet dönemi söz konusu. Ancak önceki yıllardan beri arkadaşlarımla yaptığım çalışmalar, üç yılda Türkiye’nin eğitim meselesinin belirli bir noktaya gelebileceği sonra asıl mücadelenin başlayacağıydı. Çünkü üç yıllık mesele yönetme meselesi. Bizim asıl meselemiz dünyayla yarışmak. Eğitimi hal yoluna koyunca işimiz bitmiyor, asıl işimiz o zaman başlayacak. Önce yoğun bakımdan çıkalım, sonra nekahat dönemi başlasın.

SINAV İÇİN HER AY ÖRNEK SORULAR GÖSTERECEĞİZ: Yapılan işle ilgili birkaç küçük fark var. İlk kez felsefesi, teorisiyle bütünsel bir sistem yaklaşımı içinde, bir sistemin bütün alt sistemin bileşenlerinin eş zamanlı olarak dönüştürülmesi bekleniyor. Türkiye’nin sınav sistemiyle ya da öğretmenlerin özlük haklarıyla ilgili şunu yapacağız değil. Bütünsel dönüşümle ilgili. İkincisi bugün düşündük yarın şu değişikliği yapıyoruz, demeyeceğiz. Biz şu kadar sene içinde olgunlaşacak bir fidandan bahsediyoruz.Üç yıl içinde ulaşacağımız yer aslında sistemin genel bir raya oturması ve artık bunun üzerinden iyileştirmelerin hızlanması. Velilerin ve öğrencilerin çok merak ettikleri konu, liseye geçiş meselesi. Biz bunu bu bağlamdan çıkarmak istiyoruz. Mesele kademeler arası geçiş değil, bir çocuğun hayatı. Sınavın adını, tekniğini değiştirsek bir mesafe alamayız. Seneye sınav nasıl olacak sorusu doğru değil. Doğru soru, eğitim sistemi içinde bir çocuğun ortaokuldan liseye geçerken nasıl daha mutlu, daha donanımlı, potansiyelini ortaya koyacağınız bir ortam oluşturacaksınız. Dün örnek sorular çıkardık, dedik ki, hiç endişelenme bir sürprizle karşılaşmayacaksın. Biz sana her ay örnek sorular göstereceğiz. Öğretmenime, bu ezber sorusu değil, yorum sorusu. Bu çocuklara ezber yaptırarak bir yere varamayız. Başka bir öğrenme yöntemi arzu ediyoruz. Çocuklara ezber yaptırmayın. Biz size her türlü kaynağı karşılayacağız. Bunu bir LGS bağlamından çıkartıp bu bir eğitim kalitesi sorunudur. Büyük fotoğrafa bakmak lazım. Seneye sınav daha az stresli, ne olduğu belli olan, çocukların neye çalışacağını bildiği bir düzen söz konusu.

SINAV YÜZDE 40'A KADAR AZALACAK: Üç yıl içinde sınav yüzde 40'a kadar azalacak. 30 senedir sınıfın içindeyim. Yarın okul öncesi kurumunda, üniversitede, lisede ders verebilirim. Bu iş dünyanın onlarca ülkesinde nasıl yapılıyor? Uzun yıllardır okul okul dolaştım. Bu mesele felsefesi kurulmadan, üzerine teorisi yapılmıyor. Mesele insandan ne anlıyoruz meselesi. Biz insan yetiştirmekle uğraşıyorsak, bizim insan görüşümüz ne ki? Buradan başlamak gerekiyor. Vizyon dokümanın 10 sayfası felsefe ve kuramla ilgili. Hiçbir alıntı, haber yok. Bütün haberlerle ilgili analizlere ve köşe yazılarına bakınca dikkatimi çeken, sadece Külliye'deki sunum başlıklarından hareket etmişler. Formasyon meselesinde olduğu gibi. Okunmamış demek ki.

MESELE SİSTEMİ İYİLEŞTİRMEK: Öğretmeni şu açıdan çok önemsiyorum. Öğretmene belli bir bağlamı, rutini verdiğimizde onun üzerinde kendi vicdanıyla beraber gerekeni yapıyor. Bundan endişe duymuyoruz. Sadece mesele sistemi tasarlamak. Mesele Türkiye’de çocukların zekası, yeteneğiyle ilgili bir sorun mu var? Hiçbir mesele yok. Bu çocuk ‘gelişmiş ülkelerde’ okusalar problemimiz mi var? Hayır, mesele çocuğu ölçmek değil. Mesele sistemi ölçmek, iyileştirmek. Her ülkenin eğitim kalitesi öğretmeninin kalitesini aşamaz. Öğretmene yatırım yapmadan, onlara katkı sağlamadan onlardan beklersek çok adil olmaz.

ÖĞRETMENLİK KANUNU: Askerlerimiz, hekimlerimizle ilgili o mesleğe ait kanunlar var. Ancak öğretmen 657’nin içinde, sıkışmış vaziyette. Ataması, yükselmesi, disiplini, kariyer meselesi, tazminatları aslında hepsi özelleşmeli. Ancak 1970’lerden beri temenni edilen, arzulanan kanundur, öğretmenlik meslek kanunu. Bir türlü çeşitli nedenlerle çıkmamış. Şimdi çıkması için bir ortam var. Cumhurbaşkanımızın da payı var. Bizim vazifemiz sadece girişiminde bulunmak, kararı meclis verir. Öğretmenlerin kimlik ve aidiyet meselesi konu. Sadece para meselesi değil. Bize ait bir kanunumuz var. Bütün ana mesleklerin kanunu var da, çok değerli gördüğümüz öğretmenlerin niye yok? Mesele bu aidiyeti beslemek. Öğretmen nerede ne kadar çalışır? Aylık yönetmelikler değişerek belirsizlik ortamı olmasın.

ANDIMIZ HUKUKİ BİR MESELE: (Andımızla ilgili yapılan temyiz başvurusu için) Hukuki bir mesele, o yürüyor. Oturup da bu böyledir, böyle değildir demenin hem tabiatım hem de eğitimin iyiliği icabı hukuki bir süreç olduğunu söylemek istiyorum. Hukuki değerlendirmeye dayanıyor itirazımız. Geri kalmış bölgeler için bazı ek ödemeler yapılmış geçmişte. Ancak bunun kararı meclis kararı olduğu için, bir bakanın ‘Şöyle yapacağız’ demesi mümkün değil. Biz sadece meclisle paylaşacağımız bakış açımızı ifade edebiliriz. Üç ayrı bölge var aslında. Bunlar için değişen tazminatlar söz konusu. Şehirde, ilçede ya da x bölgesinde olmasına göre bunlar değişecek. köylerinde görev yapan öğretmenlere yönelik neler yapabileceğimiz konusunda simülasyonlarımız var. Ancak bunları henüz ilan etmeyeceğimiz için göstermiyorum. Kuruşu kuruşuna rakam olarak tahminimiz var. İllerin adı da var. Adıyaman, Ağrı, Erzurum, Kars bir grupta. Bayburt, Erzincan filan bir grupta. Biz bunu bir teklif olarak göndereceğiz, meclis karar verecek. Bizden yana bütün çalışmalar yapılmış vaziyette.

3600 EK GÖSTERGE: (Ek göstergeler) 24 Kasım Öğretmenler Günü’nde bir haberimiz olacak.

TENEFFÜSLER EN ÖNEMLİ DERS ASLINDA: Teneffüs kelimesi, nefes almak, solunmak demek. Öncesinde bir dalgıç suyun dibine girip nefessiz kalıyor, ondan kurtulmak için suyun yüzüne çıkıyor. Ders öyle bir şey mi ki? Buna teneffüs demişler. Burada ince mana var. Teneffüsler bizim en önemli derslerimiz aslında vizyon belgesine göre. Çünkü çocuklar teneffüslerde çok şey öğreniyorlar. Sosyalleşiyorlar, oyun oynuyorlar. Bu nedenle teneffüsler artacak. Bazen sahada yalvar yakar teneffüs uzasın istiyorlar. Mesele bunun süresini azaltıp uzatmak değil. Bunu nasıl zenginleştireceksiniz?

TASARIM, BECERİ ATÖLYELERİ: Burada kilit kavram tasarım beceri atölyeleri. Yükseköğretimde mühendislik, dil, iktisadi bilimler gibi alanlar var. Bunlar asında ilkokuldaki tasarım beceri atölyelerinde de var. Mesela bir robotik atölyesi var. 5-6 tasarım beceri atölyesini okula yaymak istiyorum. Çocuğu yükseköğretimin izdüşümü, sanat, drama, dil, beşeri bilimlerle ilgili yansımasını süreceğimiz ortaokulda da devam ettiği, lisede de ağacın kökünün dallandığı sinema, drama gibi birçok konunun çocuğa yukarıya doğru giderken zenginleştireceği bir şey olacak. Teori ve pratik yoktur. Üretim vardır. Her şeyin özünde üretim vardır. Bunu çerçeveleştirmeye başlıyoruz. İlkokulda buna başlasın, ortaokulda geliştirsin, üniversitede de rahatlasın çocuk istiyoruz. Bir çocuk diyelim ki futbol oynayacak. O onun karnesine yazılacak, puana dönüşecek ya da e-Portfolyosuna yazılacak. Sporun, sanatın önünü açıyoruz. Başka türlü vakti olmuyor.

5 YAŞINDA OKULA BAŞLANMAZ: Dünyanın eğitimle alakalı ilk 3-4 büyük kuruluşuyuz. Elimizde milyarlarca data var. Bunların yorumlanması, analizi, büyük veri anlamında ele alınması gibi bir altyapıya ihtiyacımız var. Bunların tamamı bunla alakalı. Okul öncesi zorunlu olsun ifadesi güzel. Ancak bunun 18 bin öğretmen gerektirdiği, altyapısı için Türkiye’de hangi katmanda ne kadar açık olduğuyla ilgili ciddi bir hesaplama gerekiyor. Bunu yapınca şunu gördük, bu üçüncü yılda başlayabilecek bir proje. Hemen başlatamayız. Böyle bir altyapımız yok. Bu hazırlanınca Türkiye’de derslik açığını bitirmiş oluyor, yeni yatırım yapma imkanı doğuyor. Eğitim bilimci olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim, 5 yaşında okula başlanmaz. Bizde çağ nüfusu diye bir kavram var. Bu iki yaş grubunu (5-6) alınca karışıyor. Burada bir düzenleme yapılacak.

100 BİN ÖĞRETMENE İHTİYAÇ VAR: Öğretmen alımıyla ilgili imzalanan bir kararname var, Cumhurbaşkanımızın ekonomik tedbirlere rağmen bunu yapalım demesiyle ortaya çıkan bir şey. Bununla ilgili hangi ilimizde kaç açık olduğunu, hangi branşta açık olduğunu çok net görüyoruz. Branşlara bakınca Türkiye’nin 2035 yılına kadar kaç, hangi branşta açığı olduğunu görüyoruz. Bunu yeniden çalışıp kamuoyuyla paylaşacağız. Türkiye eğitim sistemi öğretmen yönünden bir doyuma ulaşıyor. Artık emekliler kadar öğretmen alınacağı bir evreye doğru gidiyoruz. Öğretmenlerimizi daha iyi değerlendirirsek, ihtiyaç da azalma da söz konusu olabilir. Şu an 100 bin ihtiyaç gibi gözüküyor. Ancak 20 bin atama olunca 80 bine inecek. Sonraki karar hükümet kararı. Bakanlığın şu kadar öğreten alacağız demesi söz konusu değil.

ÜCRETLİ ÖĞRETMENLERİN MAAŞI: Sözleşmeli öğretmenlerle ilgili ihtiyacı aslında çok net görüyoruz. İki sene önce yaklaşık 27 bin civarında atama yapmışken, sözleşmeli öğretmenlerin olmadığı dönemlerde, 2016-2017 arasında. bu öğretmenlerimizin 25 bin kadarının eş durumu ya da farklı nedenlerle o bölgelerden ayrıldığını görüyoruz. Devlet her bölgedeki çocukların geleceğini düşünmek zorunda. O bölgede 1 milyona yakın öğrenci var. Eğer mevcut düzende tedarik olursa orada öğretmen tutabilme ihtimalimiz çok zayıflıyor. Bunun olmadığı bir durumda oradaki öğretmen açığının nasıl giderileceği konusunda bir yanıt olmazsa sadece bunu söylemek yeterli olmuyor. Kalkınmada öncelikli bölgelerde tazminatı getirmek, başka tedbirler almak, 3+1 gibi iyileştirme yapmak gibi bir çabamız var. 2016’da atanmış sözleşmeli öğretmenlerimiz 4'üncü yılını bitirince tayin isteme gibi hakları olacak. Bu olmasaydı 6'ncı yılın sonunu beklemek gerekiyordu. Orada bir iyileştirme söz konusu. Sağlık ya da bölge içinde ayrı eşler varsa, onların eş durumları meselesi zaten çözülüyor. Geçen ay da çözüldü. Ücretli öğretmenlerle ilgili yılbaşından sonra bir girişimimiz olacak. ücretli öğretmenlik maaşlarında yılbaşından sonra artış olacak. Gündemde olan bir konu.

MESLEKİ EĞİTİMİ ÖNE ÇIKAKACAK: Alan eğitimi lisede 9’uncu sınıfta olacak. Meslek lisesinde de diğer liselerde de. Mesleki eğitimi öne çıkaracağımız, pozitif ayrımcılık yapacağımız bir dönem başlıyor. Bir çocuk mesleki eğitime başladığında 9 ve 10’da teorik eğitimlerle tekrar karşılaşınca diyor ki, ‘Ben zaten bir mesleğe geldim siz bana yine teorik gösteriyorsunuz’. Biz 9’uncu sınıfı doğrudan bir mesleğe hazırlık gibi görüyoruz. Genel liselere geldiğimizde çocuklarımızın daha önceden yönlendirilmesiyle ilgili eksikliğimiz olduğu için çocuk lisede de olsa hatta baten üniversitede de yüzbinlerce öğrencimiz bir yeri kazanıp sonra yine sınava giriyor. Bu şunu gösteriyor, nereyi seçeceğimi, ilgimi, becerimi çok bilmiyormuşum diyen yüzlerce çocuk var. O zaman ortaokuldan itibaren yeni geliştireceğimiz beceri, yetenek testiyle -mesela meslek liseleri için genel beceri testi oluşturuyoruz, bitmek üzere- bir çocuk hangi mesleğe uygundur, bununla ilgili güzel bir test çıkıyor.

İLGİ ALANLARINA GÖRE DERS: Onun alan seçimini erkenden yaptırınca zorunluluk da olmuyor. 10 ya da 11’de başka alana geçmek istiyorum derse geçebilir. Çünkü katmanlar var. Bütün Anglosakson ülkelerde, uzak doğunun çoğunda lisede 5-6 ders var, bizde 15-16 ders var. Bir çocuğun nasıl spordan, kültürden uzaklaşacağı, o derslerden geçmek için uğraşacağı bir dönemi gösterir. Çocuk nereye yatkınsa lisede onun paketini alsın. Sağlık bilimleriyle ilgili biri şey okumak istiyorsa, her şeyin altı olan dersleri almak zorunda kalmasın. Bu ülkenin çocuğu olmanın ortak derslerini alsın sonra kendi alanının derslerini alsın. Öyle olunca derinlemesine fizik alacak, laboratuvara girme şansı olacak. Bunu yapınca 12’nci sınıfta bir kırılım daha olacak. Şu an çocukların dershane ya da özel kurslara yöneldiği bir dönem. Buna müdahale etmemiz gerekiyor. Mış gibi yapıyoruz hep beraber. 12’de meslek tanıtımı ne demektir, yükseköğretim kurumları nelerdir, hangilerinde hangi olanaklar vardır, dünyadaki üniversiteleri nasıl tanır, üniversite hazırlığında mesela yükseköğretime giriş sınavının ilkinde 9’uncu sınıftan çok soru çıkıyor. aradan 3-4 sene geçmiş, 4 sene önceki çocuğa soruyoruz. neden bunu 12’nci sınıftan yapmıyoruz. 9’uncu sınıf çocuğun 10’uncu sınıfa hazırlanması için olmalı. Bizim çocuğa kuyu kazdırma, şahsiyet inşa etme, kendini tanımasına fırsat verme düşüncemiz var. Böylece daha dar alanda, daha derinleşebilir.

MÜFREDAT DEĞİŞECEK: Müfredat değişecek. Ancak bu sene değil, küçük ölçek çalışacağız ilk sene. İkinci sene pilot ölçek yapacağız. Üçüncü sene uygulamaya geçeceğiz. Her öğrenciye şunu taahhüt ediyorum, başladıkları seneki gibi mezun olacaklar. Kimseye sürprizler yapmayacağız. Uzmanlık dediğimiz, bir kişinin ruhuyla, var oluşuyla, bir meselenin özüne intikal ettiği bir şeydir. Sınav sonuna kadar unutmadığınız şey başarı değil. Başarıdan kastımız üniversite sınavına girmiş, hiçbir şey hatırlamıyorum diyen çocuklar değil. Başarıyı muvaffakiyet kelimesiyle özdeşleştiriyoruz. Bu yoksa sadece sınav sonuna kadar olan hafıza meselesi vardır. Bizim bellek yarışmamız yok. Kim bir dakikada çözerse o başarılı, iki dakikada çözene başarısız diyen bir sistemimiz var şu an. Nihai hedefimiz şu olmalı, üniversite sınavı lise konularını sormaz, üniversitede gerekli olan becerileri ölçer. Bunun orta vadede oraya doğru evrilmesi gerekiyor.

16 DERS AZALTILACAK: 16 ders meselesi azalacak. Belki yarıya kadar azalacak. Yoksa çocuklarımızı telef ediyoruz. Bir çocuğun her şeyden bu kadar anlaması mümkün değil. Gereksiz bilgi yoğunu var. Türkiye’de eğitime gönül vermiş binlerce insanımız var. Türkiye’nin her yerinde şu sorunun cevabıyla ilgileniyorlar: Bizim çocuklarımızın geleceği için ne düşünüyorsunuz? Sizin günlük kavgalarınız bir tarafta, ben onların faydası olduğunu düşünüyorum. Japonya-Finlandiya meselesine gelince, benim bu tür eleştirileri klişe bulmam ya da gereksiz bulmam diye bir şey söz konusu değil. Her türlü eleştiriyi, sırtımdaki akrebi gösteren bir kişi olarak değerlendiriyorum. Bu ülkelerin sistemleri, Finlandiya’da bütün nüfus üç kuşaktır üniversite mezunu. Bizim sadece Suriyelilerimiz 630 bin talebe. Rasyonaliteye ihtiyacımız var. Japonya’nın eğitim sistemini Türkiye’ye getirmek, bir bilim insanının konuşabileceği bir şey değil, böyle bir şey olamaz ki. Sınıfı görüyor muyum? Öğretmenimi izliyor muyum? Velimle karşı karışıya gelip sohbet ediyor muyum? Başka veriye ihtiyacım yok ki. Ben dünyayla da ilgileniyorum tabii ki.

KİMSEYİ ÖTEKİLEŞTİRMEK İSTEMİYORUM: (İmam hatip meselesi) İnsanımızın muhalefet ihtiyacını çocuklarımız üzerinden karşılamasına karşıyım. Hepsi benim evlatlarım, bu çocuklar, şu çocuklar tartışması benim karakterime uygun değil. Vizyonda fen lisesi de, meslek lisesi de yazıyor. Fen ya da imam hatipli çocuklar üzerinden kavga olduğunda çocukların ruhu örseleniyor. Ben her çocuğun hukukunu korumak istiyorum. Kimseyi ötekileştirmek istemiyorum. Biz bütün renklerle ilgiliyiz. Özlük haklarına gelince, ben meseleye çocuk açısından bakıyorum. Öğretmeni merkeze koymak benim için çok öncelikli ancak yumurtanın sarısı benim için çocuk, özü çocuğun hukuku. Şöyle bir eleştiri ya da önerilere bakarsak, en çok çocuklar için ne getiriyor bu yaklaşım? Bu mu konuşuluyor yoksa bürokratik meseleler mi tartışılıyor? diye bakınca ikincisini görüyorum. Bir Milli Eğitim Bakanı, masalar, okullar, öğretmenler niye var? Hepsi çocuk için. Çocuğun üzerinden bu meseleyi zenginleştirirsek çok daha mutlu olacağız.

ÖĞRENCİ ÖLÇME SİSTEMİ: (Öğrenci ölçme sistemi) İlkokul, ortaokul ve lisede sadece birer sınıfta yapılacak bu. Şu ana kadar yapılmış bütün TEOG gibi sınavların sonuçlarına bakarak bir çözümleme yapmamız lazım. Hangi sınıf kritik sınıftır. Bu sınavlar merkezi yapılmayacak. Bizim derdimiz çocuğu ölçmek değil, kendimizi ölçmek. PISA nasıl yapılıyorsa, bunu da kendi ülkemiz için yapmayı arzu ediyoruz. Bunu karneye koyalım çocuklar notunu görsün gibi asla yapmayacağız. Okulumun durumu nasıl, sorunları nasıl çözeriz diye yapıyoruz. Merkezi olmaması onu gösteriyor zaten.

YABANCI DİL İÇİN ÖNCE ÖĞRETMENLERE DESTEK VERİLMELİ: Yabancı dil meselesinin başındaki yabancı kelimesi çok iğreti edici. Çocuğun dillerle ilgili daha sıcak bir anlayışa gitmesi lazım. Bizim yabancı dil meselesindeki temel problemimiz müfredatmış gibi algılanmamalı. Bizim temel problemimiz ders saat sayısı gibi algılanmamalı. Temel problemimiz sistemin ana kurgusunu gözden geçirmek. Bir müfredat yazıyoruz, sonra bunu bütün Türkiye’ye veriyoruz. Hangi yaş, hangi okul türü bir ayrım yapmıyoruz. Mesela turizm lisesinde dinleme ve konuşma çok önceliklidir, yazma ikinci, üçüncüdür. Ancak bütün liseler aynı programı yollayınca bir anlam sorunu oluşuyor. Bazı çocuklarımız yabancı dili seçmeli almak istiyor. Ancak ben hepsini zorunlu tutuyorum. Bazı çocuklarımıza İbranice, Latince öğretmeliyiz. Bizim İbranice uzmanlarımız olmadan bazı meseleleri nasıl anlamayı düşünüyoruz? Yabancı dil öğretiminde herkese aynı tekniği, yöntemi kullanarak nasıl başarılı olacağız. Asıl derdimiz, öğrenciler değil, bizim yabancı dil öğretmenlerimize destek vermemiz lazım. Öğrencilerden başlarsak işin içinden çıkamayız. Önümüzdeki iki-üç sene uluslararası düzeyde sertifikalar, tezsiz yüksek lisansları, öğretmenlerimizin tamamına, yabancı dil öğretmenlerimizin hepsine yönelik bir eğitim süreciyle karşı karşıya kalacakları ve onlara her türlü desteği sağlayacağımız bir destek gelecek. Onlara bu sene bir şey beklemeyin derken, kastettiğim buydu. Önümüzdeki 2 yıl içinde 5-6 çeşit farklı yabancı dil öğretme yaklaşımını pilot olarak Türkiye’nin farklı okullarında okutacağız. En çok nerede verim alıyoruz ona bakacağız. Fen liselerinde, meslek liselerinde nasıl olacak? Bu dersimizi çalışmamız gereken boyutlardan biri. Bunu üniversitelerimizle, YÖK’le, öğretmenlerimizle yapacağız.

BELLİ BİR SÜRE ÖZEL EĞİTİMİ TEŞVİK ETMEMİZ GEREKİYOR: Özel eğitim benim içinden geldiğim bir şey. Türkiye’nin değerli özel okulları var. Bu Türkiye için bir birikim, kazanç. Belirli bir süre özel eğitimi teşvik etmemiz gerekiyor, yol almaları gerekiyordu. Nicelikle ilgili bir yol alındı, şimdi nitelik zamanı. Teşvikle ilgili adaletsiz gibi bir algılama da söz konusu. Önümüzdeki dönemde özel eğitime verilen teşvikler verilmeyecek, bunu ilan etmiştik zaten. Önceliklerle ilgili değişiklikler olabiliyor zaman zaman. Resmi, dezavantajlı okullarımızın daha iyi hale getirilmesi şu anda öncelik. Bizim bir finans havuzumuz var. Dokümanda ihtiyaç duyulan değişikliklerin bir bütçesi var. MEB bütçesi ve artı bir bütçe de gerekiyor. Bunun maliyeti belli, bunu maliye bakanımızla konuşunca, “Mesele eğitimse sorun yoktur. Bunu her şekilde hallederiz, eğitim en öncelikli alanımızdır” dedi.

OKULLARA GELİŞİM BÜTÇESİ: Hangi yaş grubunda, hangi beceri alanında, hangi seviyede olur, diye bir çizelge var. Ancak bunu tek tipleştirmek doğru değil. Bizim TRT ile işbirliği yapmamızın nedeni alt yazılı ya da yabancı dil çizgi filmler üretme ihtiyacımız. Sadece sınıfta değil çocuğun hayatında tedbir almak gibi bir yaklaşımımız var. Yardımcı kaynak, okulların para istemesi meselesi fiili bir durum. Bizim bunu önce sakinleştirmemiz, sonra tüm ihtiyacı ortadan kaldıracak hale gelmemiz lazım. Bunu yapabilmek için de okul gelişim bütçesi dediğimiz araç önemli. Çünkü bu bütçe her okula standart verilen bir bütçe olmayacak. Okul ihtiyacına göre farklılaşan, hangi okulun öğrenci başına neye ihtiyacı varsa saptanacak bir husus. Bazı okulların imkanları gerçekten çok iyi, onlara da aynı gelişim bütçesini vermek rasyonel değil. Endesk üzerinden okullara gelişim bütçesi vereceğiz. Okullar net bir tablo görecekler. Biz de onu ay ay, yıl yıl izleyeceğiz. Okulların rekabet etmesiyle ilgili bir yaklaşımımız yok. Okul işbirliği yapar yoksa vahşi bir kapitalizme götürür bu bizi. Bu bizim anlayışımızda yer almıyor. Çok iyi imkanı olan okulların çeşitli ortamlar üzerinden diğer okullarla paydaş olmaları, beraber alışverişte olmaları desteklenecek. Velinin, veli toplantısından kaçmayacağı, okullar oluşturmamız lazım bizim.

TURİZM LİSELERİ: Meslek lisesi bir şekilde hep arka planda algılandı. Sayısının artması konusunda bir talep oldu, arttı da. Ancak meslek lisesi bir ülkenin iktisadi sistemiyle çok birlikte yürümeli. Buradaki üretimin bir mahiyeti vardır. Bizim meslek lisesiyle ilgili algısal meseleleri bir halletmemiz lazım. Bunun için çeşitli tanıtımlar, fuarlar, duyurular, senaryolar ortaya koymamız lazım. Bunları çalışıyoruz şu anda. Bunu yaptıktan sonra somut olarak göstermemiz lazım. Bir meslek lisesi üretim yaptığında, diyelim ki ahşap oyuncak üretecek, hazine kesintisi yüzde 15, ancak birçok yerde yüzde 1 civarında. Okullarda yüzde 1’e inersem rekabet gücü artacak. Para kazanmak için değil, çocuk işbaşında eğitim yaparken öğrenecek. Biz ona tabii ki gelirinden pay vereceğiz. Çocuklar bunu gördüğünde mezunların iş bulma oranının arttığını gördüğünde, iş bulma oranı yüksek meslek liseleri sayısının arttığını gördüğünde... Memleketin çok ihtiyacı olan yüzlerce alan var. Bu bir boşluk ve iş garantili bir boşluk. Turizm bakanlığımızla yaptığımız bir çalışma var. Turizm liselerini iş garantili hale getirmeyi amaçlıyoruz. 10 lisede bu başladı. Bu çocukların askerlik teciliyle ilgili bir avantaj elde etmeye çalışıyoruz. Sigorta primlerinin liseye geçtiğinde başlaması planlanıyor. Buna benzer avantajlar var. Bu somut olarak çocuğun eline gelince, mezun olduktan sonra bir işte bir buçuk sene kalıyorsa, o meslekte kalma oranı yükseliyor. Araştırmalar bunu gösteriyor. Ekonomik olarak ona avantaj sağlarken, öğrenciyken de maaş alabileceksin, sigorta primin sağlanacak dediğimizde bu avantajlar birkaç sene içinde meslek okullarını öne çıkaracak.

(HABER MERKEZİ)