9 aylık bebeği öldürüldü, 2 çocuğunu göremiyor: Onları çok özledim

Aysel Eshme, üç yıldır iki çocuğunu göremiyor. 2017 yılında 9 aylık bebeğini öldüren kişiyi öldürdüğü için cezaevine giren Eshme'nin iki çocuğunu babaları göstermiyor. Eshme yetkililere seslenerek: "Evlat acısı nedir bilirim. Çocuklarımı bağrıma bassam acım biraz diner. Onları çok özledim" diyor.

Abone ol

DUVAR - Azerbaycan'dan Türkiye'ye geldikten sonra burada 3 çocuk annesi olan 30 yaşındaki Aysel Eshme, 3 yıldır çocuklarını göremiyor. Eshme, 1 Aralık 2017 yılında 9 aylık bebeğini öldüren erkek arkadaşını öldürdüğü için cezaevine girmişti. İnfaz yasasıyla birlikte cezaevinden izne çıkan Eshme, ilk iş olarak geride bıraktığı iki çocuğunu görmek için Konya'ya gitti ama çocukların babası kendisine çocukları göstermedi. Eshme çocuklarını görmek için yetkililerden sesinin duyulmasını istiyor.

ÜÇ YILDA ÇOCUKLARININ SESİNİ İKİ KEZ DUYDU

Eshme, Türkiye'ye geldikten bir süre sonra 3 çocuğu dünyaya geldi. Üçüncü çocuğu ise henüz 9 aylıkken Eshme'nin erkek arkadaşı tarafından öldürüldü. 2017 yılında gözaltına alınıp mahkemeye çıkartılan Eshme'ye, mahkeme başkanı, 'Neden öldürdün?' diye sordu. Eshme bu soruya, “Çünkü 9 aylık bebeğimi öldürmüştü” yanıtını vermişti. 16 yıl hapis cezası alan Eshme 3 yıldır cezaevinde tutuluyordu, infaz yasasıyla birlikte izne çıktı. Cezaevinde kaldığı 3 yıl boyunca diğer iki çocuğunun sesini sadece iki kez duyduğunu söyleyen Eshme, cezaevinden çıktıktan sonra ilk iş olarak eski eşini arayarak, “Lütfen çocuklarımı bana göster” dedi. Çocukların babası ise Eshme'nin bu talebini yerine getirmedi.

'ÇOCUKLARIMI BAĞRIMA BASSAM ACISI DİNER BİRAZ'

Eshme'nin iki çocuğu şu an Konya'da babalarıyla yaşıyor. Eshme, geçtiğimiz günlerde karakola giderek çocuklarını görmek istediğini söyledi. Eshme bu süreçte yaşadıklarını şöyle anlattı: “Daha önce de çocuklarımı görmek istedim ama babaları yine buna izin vermedi. Bir keresinde, 'Bana para gönder çocuklarını görürsün' dedi. Bu sözün üzerine annem, eski eşimin hesabına 150 dolar para yatırdı. Ama yine de bana çocuklarımı göstermedi. Cezaevinden çıktıktan sonra polise gittim. Karakoldan çocuklarımın babasını arayarak, 'Çocuklarını getir, görsün' dediler. Ama çocuklarımı yine getirmedi. Bu sefer de savcılığa gittim. Hiçbir yerden sonuç alamadım.”

Eshme yetkililere seslenerek, “Ben evlat acısı yüzünden cezaevine girdim. İki çocuğumu görsem, bağrıma bassam acısı diner biraz” diyor ve ekliyor: “Benim burada kimsem yok. Evlat acısı nedir bilirim. Evlat acısı yüzünden cezaevine girdim. İki çocuğumu bağrıma bassam belki acım diner. Düşünün üç yıl boyunca sadece iki kez çocuklarımın sesini telefonla duyabildim. Ben bir anneyim. Buna yürek dayanabilir mi? Bir anne çocuklarını görmeden yaşayabilir mi? Hiçbir şey istemiyorum. Sadece çocuklarımı görmek istiyorum. Onları çok özledim...”

'SEN EVLADINI ÖPMEYE KIYAMIYORSUN AMA...'

Eshme şöyle devam etti: "17 yaşında evlendim. Büyük oğlumla büyüdüm. Sonra iki evladım daha oldu. Dünyam evlat üzerine kurulu benim. Çocuğum öldüğünde buz gibiydi. Onu koruyamamıştım. Mama, bez alacak param yoktu. Çalışmak için gittiğim yer bir baktım ki gazinoymuş. Ben bar, gazino bilmem. Daha önce buralarda da hiç çalışmadım. Hayalim çocuklarımdı benim. Sen evladını öpmeye kıyamıyorsun sonra biri geliyor öldürüyor, sen çocuklarının yüzüne hasret kalıyorsun biri daha gelip çocuklarını sana göstermiyor. Çığlıklarım artık beni sağır ediyor. Ben onların anneleriyim. Çocuklarımın bana ihtiyacı var. Sadece 1 dakika görmek istiyorum. Lütfen sesimi duyun..."

BABADAN YANIT

Annelerine neden çocuklarını göstermediğini sormak için çocukların babasını aradık. Aldığımız yanıt ise şöyle oldu: “Beni rahatsız etmeyin.”