Müjdeyi aldık. Nurtopu gibi bir aile yılımız oldu.
Neden aile yılı? Nasıl bir aile? Şiddet, aile yılının neresinde? Gibi gibi sorular yumağı herkesin aklında muhtemelen. Bu yazıda bu tür sorulara cevap aramayacağım. Hatta her nüfus politikasının faşizan kokusuna da burnumu tıkıyorum bugünlük.
Her doğumda üç kişi doğar dünyaya. Bir çocuk doğar. Her doğumda yeni bir anne doğar. Ve ideal planda, gönlümüzün muradı olarak söylersek her doğumda yeni bir babalık doğar. Eskiden baba doğmazdı. O, her zaman durduğu mesafede kalırdı, kendiliğinden gelen bir babalıkla işi olmazdı. Sosyolojik dönüşümle artık genç nesil erkekler (iyi ki) gerçekten baba olmayı önemsiyor, en azından babalığı önemseyen baba adaylarının sayısının arttığı gözlemlenebiliyor. E, bunun aksi durumu yok mu? Çok. Ama biz iyi tarafından bakalım. Ve tekrar edelim: Her doğumda üç kişi doğar. Anne, baba, çocuk… Kaçıncı çocuk doğduğu da önemsiz. Her doğum aynı zamanda yeni bir anne yeni bir baba doğurur. Dünyaya getirdiği çocuğun hakkını teslim etme bilincindeki insanlar için geçerli bu tespit elbette.
2025’i aile yılı ilan eden devletimiz, devletlülerimiz adeta çocuk gibi ayak direyip, tepine tepine isterim de isterim diye tutturmadan önce bunların ne kadar farkında? Ne de olsa her çocukla birlikte bir de devlet baba doğuyor. Üstüne düşenin ne kadarını yapacak? Yeni nesil bab mı, eski kuşak baba mı olacak? Sevgili okur bu sorunun cevabı sizde.
Anayasayı yok sayanlara inat sosyal devlet çocuk istediğinde acep neler yapar(mış) bakalım. Fakat önce 3 paraya annelik satın almak nasıl olurmuş onu görelim. Öncelikle sadece kadını, anneyi muhatap alırmış, gördük. Aile yılına ilişkin çok şey söylendi, gerçi hiçbiri için resmi metinlerle bir düzenleme görmedik. Bir şey daha görmedik. Dedikodum geldi, size bir sır vereyim: Ortada baba yok. Babalık için tek kelam duyulmadı. Yine de vaatlere bakmak gerek tabii ki.
2025 yılında doğum yaptığında… Zinhar öncesi yok, boşuna yaptık biz o çocukları: Neyse devam edelim. … annelere verilecek para miktarları şu şekildedir:
İlk çocuk: Tek seferlik 5.000 TL.
İkinci çocuk: Her ay 1.500 TL.
Üçüncü ve sonraki çocuklar: Her ay 5.000 TL.
Bu ödemeler, annenin çalışıp çalışmadığına bakılmaksızın, canlı doğum gerçekleştiren tüm annelere verilmektedir. Her ay verilen ikinci ve üçüncü çocuk yardımı ne kadar bir süre devam edecek? Bu soruya zurna cevap verir ancak. Yine de edebimle söyleyeyim: Çocuk 5 yaşına gelince bitecek bu kıyak. 5 yaş yani okul çağı. Masraf çağı. Annelik ve babalık için yeni ve yeniden bir sınav çağı. Ve bu çağda el elde baş baştasınız. Hükümetin hikmetinden sual olunmazsa yapacak bir şey yok. Sadece “ah o sosyal devlet… anayasa kitapçığının sayfaları aralansa da oradan fırlayıp hayatımıza gelebilse” diye hayal kurmak serbest.
Ama elalem hayal kurmuyor. Bizim hayalimizi yaşıyor. Bi de utanmadan bizi kıskanırlar ya gel de çileden çıkma. Bir neyse daha… Örnekler aşağıda döviz kuru hesabı sizde:
Almanya: Çocuklar için ailelere aylık 250-300 Euro.
İngiltere: Çocuklar için aylık 84.60-114.40 Pound.
Fransa: Çocuklar için aylık 120 Euro.
İtalya: Çocuklar için aylık 100 Euro.
İsveç: Çocuklar için aylık 1,250 SEK (yaklaşık 120 Euro)
Sosyal devlet dediğin çocuk da çocuk diye tepinerek babalanmak yerine yurttaşının hakkını teslim edecek gerçekçi oranlarla katkı sağlıyormuş meğer. Bu katkının ne kadar sürdüğünü de kıskanılan devletimize duyuralım:
Almanya: 18 yaşına kadar.
İngiltere: 18 yaşına kadar.
Fransa: Çocukların 18 yaşına kadar desteklenmesi gerekmektedir.
İtalya: 21 yaşına kadar.
İsveç: 18 yaşına kadar
Sevgili devlet, şunu bilmende yarar var: Bir çocuğun çocukluğu 5 yaşında bitmez. 18 veya 21 yaşına kadar desteklemen gerekir yurttaş sayını arttırmak istiyorsan. Ücretsiz ve kaliteli, güvenilir kreşler, okullar sağlık hizmetleri de bu pakete dahil. Elin sosyal devleti borazan çalmak yerine iş yaparak nüfus teşviki gerçekleştiriyor. Bizde ise iktidara geldiğinde nüfus artış oranı 2.5 iken yaklaşık çeyrek asırda “üç doğur, o da yetmez 5 doğur” nidaları arasında nüfus artış oranı 1 küsurlara düşmüş. Lafla peynir gemisi yürümez diyen yanılmış. Lafla peynir gemisi tersine yürüyormuş anlaşılan. Dindar nesil yetiştirme iddiasından vurulan iktidar, politikalarıyla nesilleri tüketti desek yeridir. Geçelim.
Ekonomik krizin faturasını yoksulun, dar gelirlinin, ücretlinin, emeklinin, emekçinin sırtına yükleyen devlet nüfus krizini niye kendi üstüne alsın ki…
İşte böyleyken böyle… 5 yıllığına 3 paraya ömür boyu annelik (üstelik babasız) satıyor devlet almak isteyene sözüm yok, mübarek olsun derim ancak.
Aile yılı Güran ailesi yılı olmasın da başkaca bir şey istemez…