Deprem bölgesinde eğitim: 'Çocuklar okula aç gelip aç gidiyor'

HATAY - 6 Şubat depremlerinin üzerinden 19 ay geçti. Başta Hatay olmak üzere depremi yaşayan şehirle birçok sorunla yeni bir eğitim-öğretim yılına başlangıç yaptı.

Hatay, Adıyaman ve Maraş'ın eğitimde ortaklaştığı sorunların başında, tadilatı bitmeyen okullar, yetersiz ulaşım ve öğrencilerin yeterli gıdaya ulaşamaması geliyor. 

'HASARLI BİNA TADİLATI GEÇ BAŞLADI'

Defne ve Antakya ilçelerinde birçok hasarlı binanın tadilat ihalesi 1 Ağustos itibariyle yapıldı. Bu onarımlar geç kaldığı için birçok okul ve öğrenci, 9 Eylül’de kendi okulunda eğitime başlayamadı. Şu anda hâlâ bir okul binasını, iki okul birden kullanıyor.

Okulların açılacağı tarihin belli olduğunu, az ve orta hasarlı binaların tadilatının aylar önceden yapılması gerektiğini vurgulayan Eğitim Sen Hatay Şube Başkanı Özgür Tıraş, “Okullar öğrencilerimizin sadece akademik bilgi yüklendiği yerler değil. Çocuklarımızın sosyalleştiği, travmasını atlattığı, kaynaştığı ve kendini güvende hissettiği ortamlardır. Bir okul binasını birden fazla kişi kullanınca haliyle sıkıntı çıkıyor. İki lise aynı binayı kullanınca 40 dakika olan dersler 30 dakikaya düştü” dedi.

'ÖĞRENCİLER KONTEYNERDE DERS ÇALIŞAMIYOR'

Hatay’da 300 bine yakın kişi konteyner kentlerde yaşıyor. Aileleriyle 21 metrekarede yaşayan çocuklar hem zaman geçirme hem de ders çalışma açsından çok zorlanıyor. Tıraş, bu kadar eşitsizliğin olduğu ortamda deprem bölgesinde yaşayan öğrencilerin, üniversite ve liseye giriş sınavlarında pozitif ayrımcılık yapılarak muaf olması gerektiğini söyledi.

Okullarda bir diğer önemli sorun da beslenme. Depremde işi, evi yıkılan, hala işsiz olan birçok aile var. Okulda bir su ve yemek alamayan çocukların olduğunu belirten Tıraş, “Bir küçük su markette 4-5 TL, kantinde 8-10 TL’den satılacak. Her şeyini kaybetmiş aileler var, nasıl ödesin? Bir öğrencim ‘Çeşmeden su içebilir miyim’ diye sordu, 'hayır içme' dedim ve suyumu paylaştım. Bazen yağmurda yırtık ayakkabıyla gelen ya da gözleri dolan, ayrı duran öğrenci görüyorsunuz. Kışın annesinin montuyla gelen ya da montsuz gelen çocuklar var. Çocuklar okulda yemek yiyemiyor. Derslere aç gelip, aç gidiyor. En azından bu çocukların okula devam etmesi için günde bir öğün yemek ve temiz içme suyu sağlamak lazım” şeklinde konuştu.

ADIYAMAN: OKULLARIN TADİLATI BİTMEDİ

Depremin en çok etkilediği yerlerden olan Adıyaman’da, Hatay’daki durumdan farklı bir tablo yok. Adıyaman’da orta hasarlı okulların güçlendirmesi de ağır hasarlı okulların yerine yapılması gereken yeni okulların inşaatı da bitmedi.

Adıyaman merkezde 5 tanesi geçen yıl, 2 tanesi bu yıl olmak üzere 7 tane okul açıldı. Okul binalarından sonra Adıyaman’da en büyük sorun Hatay gibi ulaşım. Eğitim Sen Adıyaman Şube Başkanı Zeynel Polat, konteyner kentlerde kalan öğrencilerin okullara servisle taşınacağı kararı olsa da konu hâlâ ihale aşamasında olduğu için şu anlık servis olmadığını söyledi. 

Deprem bölgelerinde en büyük sorunlardan biri sağlıksız beslenme. Adıyaman’da birçok öğrencinin okula aç gelip aç gittiğini vurgulayan Polat, “Kantinlerde bir paket şişelenmiş su 10 TL. Bu bile başlı başına bir sorun. Çocuklar okula aç gelip aç gidiyor. Çocuklara bir öğün ücretsiz yemek talebimiz var” dedi.

Deprem bölgesinde eğitimde yaşanan aksaklıklar, öğretmenlerin de en büyük problemi. Öğretmenlerin birçoğu hâlâ travmayı atlatamadı. Öğretmenlerin bir diğer sorununun barınma olduğunu vurgulayan Polat, “Öğretmenlerin barınma ve ulaşım problemi devam ediyor. Özellikle kırsal kesimlerde çalışan öğretmenlerin ulaşım giderleri artık büyük bir kalem" diye konuştu. 

MARAŞ: 97 OKUL KULLANILAMAZ DURUMDA

Hatay ve Adıyaman’da olduğu gibi Maraş’ta eğitimde aksaklıklar sürüyor. Maraş’ta 97 (19 yıkık, 12 acil yıkılacak, 64 ağır hasarlı) okul kullanılamaz durumda. Maraş genelinde 170 okul, başka okul binasına taşındı. 240 okulda ikili eğitime geçildi.

Eğitim Sen Maraş Şube Başkanı İsmail Tekardıç, şu bilgileri verdi: “Yıkılan okulların yerine yeni okul yapılmadı. Birçok okulda ikili eğitime geçildi. Öğrencilerin en büyük sorunu beslenme. Öğrenciler, kantinden bir tost bir su ile tüm günü geçiriyor. Bazısı onu da alamıyor. Ulaşım da sorun. Öğrenciler konteyner kentlerden okullara kendi imkanlarıyla gidiyor.”