Yedi gol, Nwakaeme, Barış Alper, Cham, Mertens. Başka figürler de ilave edilebilir. Galatasaray'dan ilk atak ilk gol, ikinci şutları da gol oldu. Galatasaray devrede 2-1 yaptı ama isterse Trabzonspor devreye berabere de girebilirdi. Hala Malmö maçının etkisinde sarı kırmızılılar. Mertens yürüyemiyor, Sara çok geriden top çıkartmaya çalışıyor. Bir umut Barış Alper ve Yunus'da. Onlar Trabzonspor defansını kısa deparlarla zorladılar. İlk yarıdaki 2 Galatasaray golü de rakibin ikramı gibiydi.
Galatasaray dağınık bir gününde, bunu iyi değerlendirmek lazım diye düşünen Şenol hoca, ikinci yarı takımı bir adım daha öne sürdü. Mendy’in ortada olması iyi de bordo mavililerin iki stoperi Serdar ve Lundstram yer tutmada sorunlu. Biraz da ağır.
Eninde sonunda iki takım açık oyunun karşılığını gollerle alacaktı. Bu kez Galatasaray hata yaptı, Banza Muslera’nın üzerinden net bir şut attı. Yorgun ve dalgın Galatasaray’a karşı Trabzonspor 5 dakika sonra öne geçti. Trabzonspor, İstanbul’da hem de lig lideri Galatasaray’a geriden gelip öne geçtiğine göre devamı olabilirdi. Ancak 5 dakika dayanabildi ve penaltıyla skor eşitlendi.
Trabzonspor’da Nwakaeme takımın ve sahanın yıldızı olsa da verdiği emek 1 puana bile yetmedi. Trabzonspor takımını Galatasaray yarı sahasında tutarak en azından 1 puan için emek verdi. Maçın kırılma anı, 90’da Dragus’un atamadığı goldü. Nasıl oldu, niye olmadı anlamadık ama sonuçta olmadı? Kolayda atamazsanız zorda yersiniz. Trabzonspor, makus talihini yaşadı; oyunu tutamadı. Ama mağlubiyeti hak etmedi. Bu maçta en az 1 puanı haketti.
Bol gollü, tempolu bir 100 dakika izledik. Bazı maçların sadece özetleri izlense yeterli olur. Bu maç sadece özeti izlenecek bir maç değildi. Galatasaray’ın en iyi adamı Okan Buruk. Takımı oyundan düştükçe saha kenarından müdahalelerle takımını oyunda tuttu. 3 puan Galatasaray’ın değil, Okan Buruk’un. Trabzonspor bu sezon öne geçtiği maçlarda ne yaptıysa aynısını yaptı. İyi mücadele ettiği maçta hakkı olanı alamadı.