Hasret Gültekin’in annesi: Benim gördüğüm derdi, acıyı düşman görmesin

DUVAR - Sivas'ta Pir Sultan Abdal etkinliklerine katılmak için geldikleri Madımak Oteli'nde 2 Temmuz 1993 günü 32 aydın ile birlikte katledilen Hasret Gültekin'in annesi Hace Hanım Gültekin, oğluna dair anılarını anlattı.

'KEŞKE İSMİNİ ‘HASRET’ KOYMASAYDIM BELKİ ONA HASRET KALMAZDIM'

Pirha'ya konuşan Hace Hanım Gültekin, “Beş kızdan sonra Hasret doğdu. Erkek çocuğa hasrettik diye ‘Hasret’ koyduk. Keşke ‘Hasret’ koymasaydım. Belki ona hasret kalmazdım" dedi.

Gültekin'in küçük yaşta sanatçılık yaptığını söyleyen anne Gültekin, "Fazla da yanımızda durmadı. Hep orada buradaydı. Sanatçılığı olduğu için fazla kalmazdı evde. Ondan sonra da evlendi. Allah’ıma şükür ki evlendi de çocuğu oldu. Roni’m var. Çalardı, söylerdi, meraklıydı. Bizim buralarda bir cenaze merasimi var ise hepsini, ağıtları dinlerdi. Çok meraklıydı öyle şeylere. Hiç çocuk olmadı ki. Yürümeye başladığı zaman sanki 10 yaşındaydı. Öyle laflar, öyle şeyler konuşuyordu ki. Bir yaşlı görürse hemen giderdi. Soru sorardı. Meraklıydı öyle şeylere. Hep yazardı.”

'TEK TELLİ KIRIK BİR BAĞLAMASI VARDI'

Gültekin’in ilk olarak tek telli kırık bir bağlaması olduğunu söyleyen anne Gültekin, “Bağlama kırılmış ve sadece bir teli kalmıştı. Bir tarafı kalmıştı. Onu baktım ki tutmuş. Gücü de yetmiyor, çekiyor yerde. Odunları indirdim. Dedim 'Bırak onu ne yapacaksın?' Ağladı. Ben de dokunmadım. Tek telle öyle uğraşıyordu. Ondan sonra işte altı yaşındayken babası ona küçük bir cura aldı. Onunla başladı. Büyüdükçe büyüdü. Tabii hem hüzünlendim hem sevindim. Biz, okulu ertelemesin, dedik. Kadıköy Anadolu Lisesi’nde okudu. Babası her gün arabayla götürüp getiriyordu. Bahçelievler’den Kadıköy’e. Bir misafir gelseydi ona yanaşırdı. Bir şeyler sorardı. Sazı eline alır almaz. Fazla da evde kalmıyordu. Senede birkaç sefer Almanya’ya gidiyordu. Arada kendisi söyleyeceği türküleri danışıyordu bize. Ben Kürtçe türküleri seviyordum. O da bir, ikisini söyledi ama sonra bıraktı. Arıx’ı söyledi. Bir cenaze oldu mu ağıt söyleniyor. Onlara çok meraklıydı. Çekerdi hemen.”

'KOÇGİRİ TARİHİNE DAİR HER ŞEYİ SORUYORDU, ARŞİV TOPLUYORDU'

Hasret Gültekin’in babaannesinin Alevi geleneklerine bağlı bir kadın olduğunu vurgulayan Gültekin, sözlerini şöyle sürdürdü:

“Alevi geleneklerine ekseri babaannesi. Biz o zaman çok gençtik. Babaannesi hem biliyordu hem de çok tutucuydu. Çocuklar öğrensin, bilsin isterdi. Hep babaannesinden öğrendi. Babaannesi çok itikatlı biriydi. Çocuklara 'Bizim yolumuz bu' diye söylerdi. Hasret köyde ceme girmedi. Başka yerde girdiyse bilmiyorum. Eskiden dedeler gelirdi, cem kurulurdu ama Hasret yoktu o zaman. Sonra da zaten öyle bir şey yoktu. Başka yerde gitmişse bilmiyorum. Ama mutlaka gitmiştir.

Bizim buralarda ölüler oldu mu acı çok oluyor. Oralarda etkilenmiş olabilir. Tabii ki Koçgiri geleneği öyle. O da meraklıydı. Gider, dinlerdi. Hatta ben 'Ya sen erkek çocuğusun. Ne işin var buralarda?' diyordum. 'Ben seviyorum' diyordu. Kendi besteleri vardı. Eşinin yanında yazılı besteleri var. Koçgiri tarihine dair her şeyi soruyordu. Arşiv topluyordu. Gider yaşlılara sorardı.”

'BENİM GÖRDÜĞÜM ACIYI DÜŞMAN GÖRMESİN'

Anne Gültekin, Madımak katliamına ilişkin şunları ifade etti:

“Allah düşmana vermesin. Öyle kolay değil. Günahları, suçları neydi ki? Türkü söylediler, ne yaptılar ki? Hepsi 15 yaşındaydı. 20 yaşındaydı. Benim gördüğüm derdi, acıyı düşman görmesin. Ciğer acısı öyle bir acı ki… Yapan da benim gibi sızlasın. Başka bir şey demiyorum.”

Hace Hanım Gültekin ile yapılan röportajın tamamı Can TV’de saat 18.00’de yayınlanacak. (HABER MERKEZİ)

KAYNAK