Sarısözen: Dilimin ucuna Orhan Pamuk geliyor. Nerede o?

DUVAR - Yeni Yaşam gazetesi yazarı Veysi Sarısözen bugün yayınlanan, "Oya Baydar aramızda Orhan Pamuk nerede?" başlıklı yazısında sanatçı ve politik konumunu tartıştı. Oya Baydar'ın İçişleri Bakanı Süleyman Soylu'nun, HDP Mardin Belediye Eş Başkan Adayı Ahmet Türk'le ilgili açıklamalarına ilişkin yazısını 'müthiş' olarak değerlendiren Sarısözen yazısının devamında şunları yazdı:

Eğer Türk milleti böyle olmayıp da Fransız milleti gibi bir şey olsaydı, Oya Baydar Türkiye’nin Jean Paul Sartre’ı diyeceğim ama o erkek olduğu için öyle demek yerine, Simone de Beauvoir’ı olurdu diyeceğim. Tam böyle diyeceğim anda, dilimin ucuna Orhan Pamuk geliyor. Nerede o?

Nobel öncesinde bizlerle bombalanan Özgür Gündem’i İstiklal Caddesi’nde dağıtmıştı. Nobel sonrasında onu artık gören yok. Leyla Güvenler ölüm eşiğinde, Nobel ödüllü yazarın “sorumluluğu” çoktan ölmüş. Edebiyat eserleri yazarlarının hayatından, şahsiyetinden, serüvenlerinden ayrı olarak ele alınabilir mi?

Aklıma rastgele geliyor: Açlık romanının yazarı Knut Hamsun’un Hitler’in önünde eğilmesi onun sanatını lekelemedi mi?

Şu Necip Fazıl’ı yazdığı nihilist ama mükemmel şiirleriyle bir karşılaştırın: Mideniz bulanır, berbat bir siyasi kişiliği vardır. Onun şiiri lağımda açmış bir güle benzer; seyri güzeldir, koklamaya gelmez. Edebi estetik faşizmle, diktatörlükle, hele faşist ve diktatör karşısında korkaklıkla, siniklikle, yerlere kapanmakla bağdaşmaz. Edebi, sanatsal estetik, varolanın çirkinliğine baş kaldırıdır.

Sanatı başkaldırmış, sahibi baş eğmiş olunca, bu ağır çelişki yaratılan esere öldürücü zararlar verir. Sanatçı, şair, roman yazarı eseriyle tutarlı olduğu zaman, ortaya romanın, şiirin, resim ve heykelin kendisiyle onu yaratanın öznel uyumu, yani sosyo-estetik bir sentez çıkar.

 (YAZININ TAMAMI)