2013 tarihli “Acı Reçete/ Side Effects”nin ardından sinemayı bıraktığını açıklayan Steven Soderbergh’in bu beyanı fazla etki yaratmamıştı. Zira yönetmenin daha önce de benzer açıklamalar yapıp, bir süre sonra yeni filmiyle karşımıza çıkmışlığı vardı. Nitekim bir yıl sonra televizyon tarihinin en önemli dizilerinden birisi olan “The Knick” ile huzurlarımızdaydı. Gerçi son ‘ayrılık’ mesajının üzerinden sinemaya dönüşü oldukça uzun sürdü denilebilir.
Zira “Acı Reçete” öncesindeki dönemi kapsayan beş yılda biri uzun, biri kısa iki belgesel de dahil olmak üzere 12 filme imza atmış bir yönetmenden bahsediyoruz. Öte yandan Soderbergh şanslı yönetmenlerden birisi. Canı istediğinde belgesel çekiyor, canı istediğinde bağımsız küçük bütçeli bir filme imza atıyor. Ama canı isterse de “Ocean’s” gibi yıldızlarla dolu gişe filmlerini hayata geçirebilme fırsatını da yakalıyor.
Dört yıllık aranın ardından yeniden karşımızda olan Soderbergh, uzman olduğu bir hikâye ile karşımızda. “Şanslı Logan” bir soygun/ suç filmi. Yönetmenin Ocean’s serisi başta olmak üzere birçok kez bu alana girdiği ve hemen hepsinden de alnının akıyla çıkmayı başardığını biliyoruz. Hikâye oldukça basit aslında: Jimmy Logan ayağındaki sakatlık nedeniyle işinden atılınca soygun planı yapıyor. Irak’ta bir kolunu kaybeden erkek kardeşi Clyde ve kız kardeşi Mellie’yi de bu plana dahil ediyor. Ama Logan kardeşlerin bazı sorunları var. İlki biraz mistik. Clyde ailelerinde bir uğursuzluk olduğunu düşünüyor. Atalarının yaşadıkları kötü şeylere kendisinin kolunun, abisinin de ayağının başına gelenleri de ekliyor ve bu nedenle her şeyden geri durmaya çalışıyor. Bu durum kasabalının da dilinde olan bir şey.
İkinci olarak kentte bulunan araba yarışı pistinde yapılacak büyük yarış sırasında toplanacak paraların yer alacağı kasayı kimin açacağı çok daha büyük sorun olarak karşılarına çıkıyor. Çünkü düşündükleri isim Joe Bang o sırada hapiste! Film, kahramanlarımızın Joe Bang’i hapisten kaçırma ve soygunu gerçekleştirme çabaları üzerine ilerliyor.
KIVAMINDA MİZAHİ TON
Filmin en dikkat çekici yönlerinden birisi karakterleri. İlk kez böyle bir işe imza atan Rebecca Blunt imzalı senaryo, karakterlerin hemen hepsine ayrı bir fiziki özellik katarak onları özelleştirmeyi başarıyor. Logan kardeşlerin yanı sıra Loe’nin saçları ve kardeşlerinin şapşallıkları, şımarık zengin Max Chilblain, hapishane müdürü Warden Burns hepsi özel karakterler olarak dikkat çekiyor. Bu durum filmin mizah gücünü de yukarılara çekiyor. Karakterlerin birbirleriyle uyumu da yüksek olunca ortaya eğlenceli bir anlatım çıkıyor. Bu noktada filmin gücünü hikâyesinden değil, karakterlerinin özelliklerinden ve birbirleriyle kurdukları ilişkinin dinamiğinden aldıklarının altını çizmek gerekiyor bir kez daha.
Hatırlatmakta yarar var. Bu tür filmlerde ‘kusursuz suç’ ya da ‘soygun’ gibi özellikler arayan seyircilerin tatmin olmayacağı kesin. Film daha çok bir suç öyküsü etrafında gelişen eğlenceli halleri anlatmayı tercih ediyor ve bunu oldukça iyi yapıyor. Planın baştan sakatlığının hiçbir önemi de kalmıyor hal böyle olunca. Titiz bir dedektif gibi filmin içinde tutarsız anlar bulmaya kalkarsanız mutlaka bulursunuz ancak bu seyir zevkinizin tadını kaçırmaktan başka bir işe yaramaz. Kendinizi karakterlerin ve olay örgüsünün akışına bırakırsanız iki saat boyunca eğlenceli bir Soderbergh filmi sizi bekliyor demektir.
“Striptiz Kulübü”, “Acı Reçete”, “Çapraz Ateş” filmlerinde birlikte çalıştığı Channing Tatum belli ki yönetmenin gözdelerinden. Kendisi de Jimmy Logan karakterini ustalıkla canlandırıyor. Star Wars’tan çıkıp Jim Jarmusch filmine ışınlanan Adam Driver her rolün oyuncusu olduğunu burada da bir kez daha gösteriyor Clyde’ta. Ve Daniel Craig kariyerinde hiç görmediğimiz bir rolle geliyor karşımıza. Haftanın en iyisi.
ORİJİNAL ADI: Logan Lucky
YÖNETMEN: Steven Soderbergh
OYUNCULAR: Channing Tatum, Adam Driver, Daniel Craig, Riley Keough, Katie Holmes, Seth MacFarlane
YAPIM: 2017 ABD
SÜRE: 119 dk.
‘TERMİNATÖR’Ü PERDEDE GÖRME FIRSATI KAÇMAZ!
Tabii “Şanslı Logan”a haftanın en iyisi derken, 26 yıl sonra yeniden sinemalara dönen “Terminatör 2”yi değerlendirmeye tabi tutmuyoruz. Bu satırların yazarının tüm zamanların en iyi filmleri arasında saydığı “Terminatör 2”, 1991 yılındaki ilk vizyonunun ardından yenilenmiş ve üç boyutlu hale getirilmiş kopyalarıyla dünya çapında yeniden gösterime girdi. Film hakkında bir şeyler karalamaya gerek yok ancak, filmi zamanında büyük perdede görme fırsatı bulamayanlar için yakalanan fırsatın önemine dair birkaç şey söylemek gerek.
Öncelikle filmin üç boyutlu halinin fazla bir görsel özellik katmadığını söyleyelim. Ancak filmin var olan hali bile kendi başına yetiyor. Üstelik yönetmen James Cameron’un o dönem için kullandığı efekt tekniklerinin bugün bile eskimemiş olduğunu görmek hayli şaşırtıcı. Bugün yirmili ve otuzlu yaşlarını sürüp bu filmi bir biçimiyle izlemiş olanlar bile beyazperdede görme fırsatını geri tepmemeli. Yılın en özel deneyimi olduğu su götürmez.