Kara delikler de yok olabilir mi?
Her ne kadar bilim adamları bu konuda farklı görüşlere ayrılsa da, Stephen Hawking'in kara delikler hakkında başka fikirleri de var. Peki bir kara delik gerçekten yok olur mu?
DUVAR - Evrende kaçmanın mümkün olmadığı bazı şeyler var. Ölüm, vergiler ve tabii ki de kara delikler. 1970'li yıllarda teorik fizikçi Stephen Hawking, yerçekimi kavramı ve kuantum mekaniği kesişiminde önemli, unutulmaz bir keşfe imza atmıştı. Buna göre, kara delikler yavaş da olsa yanıyordu ve yeterli zamanın ardından, sonunda da yok oluyorlardı.
Yani ünlü bilim insanı Hawking'e göre bu 'korkunç canavarlar' yenilebiliyor fakat nasıl? İzafiyet teorisine göre bu fazlasıyla karmaşık bir matematik teorisi. Aynı şekilde kuantum mekanikleri de böyle. Tabii ki tüm bu 'Nasıl' sorularına kafa karıştırıcı matematiksel terimlerle cevap vermek pek hoş değil. Basit bir açıklama yapmak gerekirse, uzay boşluğunda sınırsız sayıda sanal parçacıklar yer alıyor ve bu parçacıklar uzay boşluğunda çok kısa anlarda enerji çalıyorlar, birbirleriyle çarpışıyorlar ve ardından buharlaşarak hiçliğe karışıyorlar.
HER ŞEYİN ÖMRÜ SINIRLIDIR
Yani kara deliklerin sonsuz bir ömrü var mı? Her şey yaşar ve ölür. Kara delikler de bu sınıfa dahil mi? Evet, bir kara deliğin dahi sınırlı bir ömrü var. Stephen Hawking 1974'te bu araştırmaları yaptı ve ardından bilimsel jargona 'Hawking radyasyonu' terimini kattı.
Ünlü bilim adamına göre bu kara delikler kuantum mekanikleri nedeniyle bir enerji yayıyordu ve bu da giderek küçülüyordu, sonunda da buharlaşıyordu. Buna rağmen, bu işlemin oluşumu bizim hayal edebileceğimiz bir zaman aralığının çok daha ötesinde. Yani bir kara deliğin yok olması işlemi, astrofizik durumunda bizim gözle görebileceğimiz etkiler yaratmıyor.
Yeni bulgulara göre kara delikler zaman içinde Hawking radyasyonunu yayıyor ve böylece kütlelerini de yavaşça kaybediyorlar. Daha büyük kara delikler, daha az ısılarda radyasyon sıcaklığı yayıyor ve yok olmaları da haliyle fazla vakit alıyor.