Atinalı evsiz: Çipras son hatamdı!

ATİNA- N. 40 yaş dolaylarındaki bir Yunanistan vatandaşı. 2010’lu yılların başlarına dek N.’nin Atina’nın Kalithea’nın bölgesinde küçük bir dükkanı bulunmaktaydı. Çoğunlukla Çin’den ithal ettiği küçük ev aletleri ile ailesinin geçimini sağlamakta, iki kızını okutmakta ve ev kirasını zamanında ödeyebilmekteydi. Ancak 2000’li yılların sonlarına doğru Yunanistan’ı etkisi altına alan ekonomik kriz N.’nin hayatındaki her şeyi kısa bir süre zarfı içerisinde değiştiriverdi.

Ekonomik kriz nedeniyle N. ilkin dükkanını kapatmak zorunda kaldı. Kısa bir işsizlik döneminden sonra, dönemsel olarak birçok işte şansını denedi. Otellerde hademe, kafelerde garson, apartman temizliği gibi işler N.’nin ailesinin ihtiyaçlarını karşılamaktan uzak kaldı. Bu süreçte N.’nin öğretmen eşi evli bir meslektaşı ile ilişki kurup, evi terk etti. İşsiz N. ilk başlarda iki kızına babasının ve annesinin emekli maaşları ile destek olmaya çalıştı. Ancak 2012-2013 döneminde anne ve babanın hayatlarını kaybetmesi ile beraber aile bu emekli maaşlarını da kaybetmiş oldu.

Yunanistan’da her geçen gün kötüleşen ekonomik krize paralel olarak N.’nin hayatındaki gelişmeler de olumsuz bir seyir sürmeye devam etti. 2014 yılında, yeğlediği bir seçenek olmasa da N. iki kızını eski hayat arkadaşına teslim etmek zorunda kaldı. Sonrasındaysa N. birçok darbe ile karşı karşıya kaldı. 2015 yılında Çipras’ın büyük taahhütler ve umutlarla iktidara geldiği günlerde, ev sahibi N.’yi ödemediği kiralar nedeniyle evinden kovdu. N. bir süreliğine arkadaşların evlerine misafir oldu. Sonrasındaysa küçük bir valizle Atina’nın sokaklarını mesken tuttu. Aynı tarihlerde N.’nin alkol bağımlılığı arttı. Dilencilikten kazandığı küçük meblağlarla ve çöplerden toplayabildikleri ile N. günün her vakti alkol ihtiyacı için marketlere koşar oldu.

ATİNA SOKAKLARINDA MÜCADELE

“Atina’nın sokaklarında yaşam mücadelesi vermek her babayiğidin harcı değil. Bedensel darbelerin yanı sıra insanın her gün karşı karşıya kaldığı psikolojik darbeler çekilir türden değil” diyor N.

Soğuk geçen kış aylarında çok ince bir çizginin yorgun bedenini ölümden ayırdığına işaret eden N. ekonomik kriz yıllarında Yunanistan’da sosyal devletin ihtiyaca muhtaç vatandaşlara elle tutulur yardımda bulunmadığına işaret ediliyor.

“Bu kış, Atina’ya kar yağdığında belediyenin sığınma evinde bir görevli bizleri gecenin bir vakti sokağa atıverdi. Aynı tarihlerde şiddetli bir baş ağrısı ile devlet hastanesine başvurduğumda yüzüme doğru dürüst bakan olmadı. Belki beyin kanamasıdır dediler. Elime bir tablet ilaç tutuşturup, polis nezaretinde beni hastaneden uzaklaştırdılar” diyor N.

N. son yıllarda Atina’nın merkezinde evsiz insanların sayısında büyük bir artış olduğuna işaret ediyor. Her sokak başı, ilkel barınak koşullarını karşılayan her köşe artık evsizler tarafından tutulmuş durumda. Her gece evsizler rüzgârın ve ses kirliliğin göreceli olarak daha az uğradığı noktaları hakimiyetleri altına almak için birbirleriyle yarışıyor. Bazen bu yarış çetin kavgaya dönüşüyor.

“Bir hayalim var. Önümüzdeki günlerde biraz temizlenip güzel bir elbise giyip, kızlarımla harika bir hafta sonu geçirmek istiyorum”, diyor N. birasını yudumlarken. Gözlerinden yaşlar dökülmeye başladığında Yunanistan medyası hükümetin kreditörlerle tekrardan anlaşmaya vardığı haberini geçiyordu.