Gıda-İş Genel Başkanı Aslan: ÇAYKUR işçileri sürgüne gönderiyor
ÇAYKUR 100. Yıl Çay Paketleme Fabrikası’ndaki işçilerin gelecek ay emekli olacağı gerekçesiyle kuruma bağlı diğer fabrikalardan kura ile işçi aktarılacağının açıklanmasına Gıda-İş tepki gösterdi.
Gençağa Karafazlı
RİZE - ÇAYKUR 100. Yıl Çay Paketleme Fabrikası’na, kuruma bağlı başka çay fabrikalarından işçilerin kura ile aktarılacağı açıklandı. Gıda-İş Genel Başkanı Seyit Aslan, uygulamanın işçilere yönelik sürgün yöntemi olduğunu öne sürerek tepki gösterdi.
‘BU GÖREVLENDİRME AÇIKÇA SÜRGÜNDÜR’
Seyit Aslan konuyla ilgili “ÇAYKUR’da kadrolu işçilerin yetersiz olduğu yıllarca bilinmesine rağmen, kadrolu işçi alma konusunda adımlar atılmıyor. ÇAYKUR ihtiyaç duyduğu ve ihtiyaç olan işçi alımlarını yapmadığı için fabrikalarda çalışan işçiler adeta joker olarak her yerde çalıştırılıyorlar” diye konuştu. Her yıl çay sezonu açıldığında, işçilerin yaşadığı ağır çalışma koşullarına şimdi de sürgün eklendiğini belirten Aslan, şunları söyledi: “Çay paketleme fabrikası ve bazı teknik alanlarda yeterli kadro olmadığı için, şimdi fabrikalarda işçilerin bazı fabrikalara kura yöntemiyle gönderilecek. ÇAYKUR’un ‘görevlendirme’ adı altında yapmak istediği tam anlamıyla sürgün uygulamasıdır. Bunu kabul etmiyoruz. Kemalpaşa’dan, Hopa’dan, Fındıklı’dan, Pazar’dan, Çayeli’nden, İkizdere’den, Rize merkezden ve daha birçok yerden paketlemeye görevlendirme açıkça sürgündür. İşçilerin günlük mesailerinin dışında, mesai saati kadar zamanı yollarda geçirmesi demektir. Kemalpaşa’da çalışan bir işçinin paketlemeye gidiş gelişi yaklaşık 300 kilometre yol demektir. Sadece uzun yolun kendisi işçinin çalışma ve yaşama koşullarını fazlasıyla etkileyecek, yaşamını zora sokacaktır. İşçinin ailesinden ve sosyal hayatından kopmasına neden olacaktır.”
‘NE KADAR İŞÇİYE İHTİYAÇ OLDUĞU TESPİT EDİLMELİ’
ÇAYKUR yöneticilerinin ve iktidarın sorunlara kalıcı çözüm üretmekle yükümlü olduğunu hatırlatan Aslan, şunları önerdi: “Bunun için kurulacak bağımsız bir komisyonla ne kadar işçi ihtiyacı olduğu tespit edilerek, zaman kaybetmeden işçilerin kadroya alınması ve gerekli kadro istihdamının karşılanması gerekir. Çalışma koşullarının iyileştirilmesi, angaryanın ortadan kaldırılması, sürgünlere son verilmesi, son on yıldaki ücret kayıplarının karşılanması gerekiyor.”