'Ambulansla götürüyor sırtımda taşıyorum'
Engelli kızlarını hastaneye ambulansla götürüyorlar ancak dönüşte sırtlarında taşıyorlar. Tek istekleri hasta nakil araçlarının artırılması.
DUVAR - Engelli kızlarını hastaneye ambulansla götürüyorlar ancak dönüşte sırtlarında taşıyorlar. Bu sorunu yaşayan çok sayıda aileden biri olan Aksoy ailesi, “Bize eziyet çektirmeyin, tek isteğimiz hasta nakil aracının artırılması’ diyor.
Evrensel'den Eylem Nazlıer'in haberine göre, evlerine ambulansla götürülmesi gereken engelli yurttaşlar taburcu işlemlerinin ardından hasta nakil aracı azlığı nedeniyle mağduriyetler yaşıyor. Bu mağdurlardan biri de Ordu’da yaşayan Aksoy ailesi. Yüzde 93 engelli olan Derya Aksoy’un (25) tedavisinin bitmesinin ardından eve dönüşü hem kendisi için hem de ailesi için eziyete dönüşüyor. Baba Metin Aksoy, Ordu’da hasta nakil ambulansı sayısının az olması ve bunların birbirleri ile koordinasyonunun olmadığını söyledi. Sadece kendilerinin bu sorunu yaşamadıklarını, engelli yurttaşların hepsinin bu problemle karşı karşıya kaldıklarını dile getiren Aksoy, tek istediklerinin hasta nakil aracı sayısının artırılması olduğunu belirtti.
'YETER Kİ İNSAN OLUNSUN'
Baba Aksoy yaşadıklarını şu sözlerle aktardı: “Ordu ilinde yaşayan yüzde 93 engelli bir kız çocuğu babasıyım. Çocuğumun epilepsi nöbetleri geçirmesi nedeniyle sık sık ambulans ile hastaneye gidiyoruz. Bazen gece, bazen gündüz gidiyoruz. Ambulans ile hastaneye gidiyoruz, tedavimiz bitiyor, doktor ilgili kuruma ‘Bu hasta ambulans ile eve gitmek zorundadır’ diye faks çekiyor. Koordinasyon merkezi olan 112 komuta merkezi ilgili nakil ambulansına bilgi veriyor. Lakin o nakil ambulansı her seferinde değişik nedenler ile bizi eve götürmeye gelmiyor veya geç geleceğini belirtiyor. Biz de ya özel ambulanslarla ya da çuval gibi canımızı sırtımızda taşıyoruz. Tek istediğimiz hasta nakil aracı.” Daha önce Başbakanlık İletişim Merkezi (BİMER), Cumhurbaşkanlığı İletişim Merkezi (CİMER), Valilik, Sağlık İl Müdürlüğü gibi kurumlara şikayette bulunduğunu dile getiren Aksoy, “ Müracaatlarım hep sonuçsuz kaldı. Bizler eve özel araçlara ile gelecek durumda değiliz, bunun ekonomik sıkıntılarla da alakası yok. Bizim hastalarımız nöbet sonrasında veya tedavi bitiminde bitkin hale geliyor. Bu yüzden sayısının yetersiz olduğu söylenilen hasta nakil araçlarından Ordu ilinde en azından bir kaç tane olmasını talep ediyorum. Bu sorunu sık sık yaşamak benim ve ailemin psikolojisini bozdu. Yaşanacak sıkıntılar onarılamaz yaralar açacak. Sadece bizim değil, bu sorunu bir çok ailenin yaşadığını çok iyi biliyorum. Ülkemizde yaşanan engelli hakları ihlalleri nasıl bir tahribat yaptığını görmek için duyarlı olmaya gerek yok, yeter ki insan olunsun” diye konuştu.