Sorulara en çok yakışan felsefeci

Vedat Zencir

Felsefenin temel dinamiğidir sormak ve soruları çoğaltmak. Her genç büyük cevaplar bulmak için çıkar bu yola, ama sonra soruların kıymetini, cevapların değil de soruların daha önemli olduğunu anlamaya başlar... Sormayı ve sorgulatmayı her felsefeci sever elbette; yine de, benim tanıdıklarım arasında, bu sanki en çok Kürşat Hoca'ya yakışıyordu.

Sorularla hemhal olmak, onları çoğaltmak ve büyütmek, onun muzip bakışları altında bir serüven gibiydi. Ulaştığınızı varsaydığınız, hatta sizi siz yaptığını sandığınız hakikatlerin o sorular karşısında dağıldığını gördüğünüzde çoktan iş işten geçmiş olurdu. Soruların karanlık dünyasında o kadar rahat dolaşırdı ki sizi de bir şekilde kendinizi hapsettiğiniz hakikatin dışına çıkmaya teşvik ederdi.

Kürşat Bumin’in ardından...

Benim için bir çok şeyin ilkidir Kürşat Hoca. Sivil Toplum ve Devlet'i okurken sigaraya başladım. Onun yüzünden Ege Felsefe'yi seçtim. Ve onun sayesinde biraz anarşist oldum...

Kürşat Hoca akademinin özgür ruhuydu. Şu ya da bu şekilde hep akademinin içinde oldu. Ama kendini asla akademiyle sınırlı tutmadı veya oraya hapsetmedi. Unvanları önemsemezdi.

Bıraktığı sessiz miras, görünenden ve bilinenden çok daha büyük bence. Siyasal lügatımızdaki bazı temel kavramlardan –misal sivil toplum– bugün anladığımız şeyi biraz da onun açtığı tartışmalara, yaptığı müdahalelere borçlu değil miyiz mesela? Politik alana sadece fikri düzeyde müdahil olmadı üstelik Kürşat Hoca. Politik alan bir anlamda varoluşsal diyebileceğimiz bir çekim merkeziydi onun hayatında. Türkiye'de demokrasi ve özgürlükler söz konusu olduğunda, onun izlerini hem fikri hem pratik düzlemde her yerde görebiliriz.

Kürşat...

Bence Kürşat Bumin, yaşarken devri daimlerdendi. Bu dünyadan göçüp gittikten sonra da devrinin daim olacağına inanıyorum.