Gündüz terzi, gece dansçı
Afganistan’dan ailesiyle birlikte önce İran’a, ardından Van’a göç eden Rafi Haşemi, gündüzleri terzilik geceleri ise dans eğitmenliği yaparak geçimini sağlıyor: “Mutluluğu dansta buluyorum.”
VAN - Türkiye'nin İran sınırında yer alan Van, 294 kilometrelik bir sınır hattına sahip. Bu sınır hattı, Ortadoğu'dan Avrupa'ya göç etmek isteyen mülteciler için önemli bir geçiş noktası. Van'a gelen mültecilerin çoğu burayı sadece bir ara durak olarak kullanıp yolculuklarına devam ederken, birçoğu da kente yerleşip farklı sektörlerde çalışarak hayatlarını sürdürüyor. Rafi Haşemi de bu isimler arasında yer alıyor.
2016 yılında Van'a gelen ve 'geçici koruma' statüsü verilen Haşemi, özel bir sanat merkezinde Latin dansları eğitmenliği yapıyor. Afganistan'ın Gazni şehrinden önce Kabil'e, daha sonra da henüz 7 yaşındayken ailesiyle birlikte İran'a göç eden Haşemi, modern dansları Tahran'da kendi çabalarıyla öğrendiğini belirtiyor.
DANS, HER ŞEYE RAĞMEN
Ancak İran'dan Van'a geçtikten sonra Haşemi için zorlu bir dönem başlıyor. Mülteci statüsünden kaynaklanan zorluklarla birlikte ekonomik sıkıntılarla da mücadele etmek zorunda kalan Haşemi, ailesinin geçimine katkı sağlamak için çeşitli sektörlerde ve ağır iş koşullarında çalışmak zorunda kalıyor. Buna rağmen dans etmekten vazgeçmiyor.
Haşemi, akşamları dans eğitmenliği yaparken gündüzleri bir perdecide terzi olarak çalışıyor. Bu durumu şu şekilde açıklıyor: "Her iki işe birden yetişmem gerekiyor çünkü sadece dansla geçimimi sağlamak mümkün değil. Bu yüzden asıl gelir kaynağım terzilik."
Tüm zorluklara rağmen sanatını bırakmayan Haşemi, dansı mülteci olarak yaşadığı sorunlardan bir kaçış yolu olarak görüyor. "Aklım hep 'Burada ne kadar kalabileceğiz?', 'Türkiye bize ne kadar izin verecek?', 'Geleceğimiz nasıl olacak?' gibi sorularla dolu. Fakat dans salonundayken bu sorunları tamamen unutuyorum ve aklımda sadece dans oluyor. Mutluluğu dansta buluyorum.”
