Aykut Nasip Kelebek: 'Duygular zekadan daha etkili...'

1. Sizin için kullanılan hitap biçimlerinden hangisi daha çok hoşunuza gidiyor?

İlginçtir, bu soruyu çok önceden, “Aykut Nasip Kelebek Ölümlüdür” başlıklı şiirimde gayet açık ve kesin bir dille yanıtlamışım:

Aykut Bey mi ya da Sayın Kelebek mi? hayır hiçbiri

aşkla söylenmiş Aykut kadar güzel bir kelime olamaz

çünkü ismiyle çağrılan aşık kendini kahraman sayar

ad taşımaya hak kazanmış eski insanlar kadar

2. Sizden daha zeki olduğunu düşündüğünüz arkadaşlarınız var mı?

Elbette. Duyguların zekâdan daha etkili olduğunu düşünürüm. Zekâsından bir hayli etkilendiğim arkadaşlarım var. İyi ki de varlar…

3. Arada sırada saçma şeylerle uğraşmak zorunda olduğunuzu düşünüyor musunuz?

Saçma, hayatın bütün organlarına yayılmış bir mikrop. Bu mikrop, Türkiye gibi devlet ve bürokrasisi oturmamış, halkı -büyük oranda- kendini gerçekleştirmeyi başaramamış bünyelerde çok daha etkili. Ben de kendi hayatımdaki bazı koşuşturmaları, bazı görüşmeleri, bazı uğraşları çok saçma buluyorum; saçmanın hayatımızdaki yaşam alanını daraltmak biraz da maddi imkânlarla ilgili olmalı.

4. ‘Tüm yaşadığım sıkıntılara değdi bu!’ dediğiniz olaylar yaşadınız mı?

Eleştiri kitabım “Kanlı Canlı Şiir” yayımlandıktan sonra dedim bunu. Yaklaşık on yıla yayılan çalışmalarıma, en azından benim gözümde değen bir iş olmuştu bu.

5. Bir evcil hayvanın insanı mısınız? Geçmişte böyle bir deneyiminiz oldu mu, ileride bir gün düşünür müsünüz?

Çocukluğumda muhabbet kuşum, akvaryumda Japon balıklarım, pazardan bizimkilere zorla aldırdığım civcivlerim olurdu. Bugün herhangi bir evcil hayvanım yok, ileride de edinmeyi düşünmüyorum. Modern dünya bizi daracık evlere hapsetti, bazen bizler de aynı eziyeti hayvanlara yapıyoruz gibi geliyor bana. Bir gün çiftlik evine ya da köyüme taşınırsam elbette o zaman durum değişir. Tabiatın olduğu yerde kediye de yer var köpeğe de…

6. Çocukluğunuzdan kalan ve ilk fırsatta tatmak istediğiniz özel tat var mı?

Çocukluğumun tatları çocukluğumda kaldı.

7. Sanatın ya da sanatınızın neresindesiniz?

Biri yayımlanmış biri yayına hazır iki şiir kitabım var. Bu kitapları seven insanlar oldu, tahmin ve temenni ediyorum ki yarın da olacaktır. Yine yayımlanmış bir eleştiri kitabım, dergilerde ve internet sitelerinde kalmış onlarca yazım, onlarca söyleşim var; bunlar kanaatimce ileride bir anlam ifade edecektir. Bunlara ilaveten, sanatın/sanatımın daha çok başındayım. Şimdiye dek inşa edebildiğime ilçe denir, benim hedefimse bir dünya kurmak.

8. Ezberinizde şiir var mı? Hangi şairin hangi şiiri?

Ezberimde birçok şiir ve mısra var, aklıma şu an Sezai Karakoç’un “Ping Pong Masası” şiiri geliyor.

9. Okuduktan sonra çok etkilendiğinizi düşündüğünüz bir kitap var mı?

Öyle kitaplar var, Muhammed Esed’in “Mekke’ye Giden Yol”u bunlardan biridir.

10. En son ne zaman tiyatroya gittiniz?

En son 2015 Şubat’ında Kerbela adlı oyuna gitmiştim.

11. Belleğinizde yer eden ve tavsiye edeceğiniz bir film var mı?

Eyes Wild Shut’u unutamam.

12. Size göre ‘yabancı’ kimdir?

İnsanların pek sorun etmeden, düşünüp taşınmadan hayata geçirdiği fiilleri başaramayan; sürekli tanık olduğu durumlar karşısında bile her seferinde aynı şaşkınlığı yaşayan kişidir yabancı. Bu başarısızlık ve şaşkınlıklar, onun kalabalığa karışıp toplum içerisinde diğerleri gibi yer edinmesini engeller. Deneyimler de işe yaramaz yabancı için, o hep sıfırdan başlayan adamdır.

13. En son ne zaman haksızlığa uğradığınızı düşündünüz?

“En son ne zaman hakkın teslim edildi” diye sorsanız epey bir düşünürdüm ama bu soru için kafa yormama gerek yok, şu son bir hafta içinde bile birçok haksızlığa birden uğradım. Bu, birçoğumuz için geçerli değil mi?

14. Hak etmediğini düşündüğünüz birilerine saygı göstermek zorunda kaldığınız oldu mu?

Genel olarak herkese belli bir mesafe dâhilinde asgari saygı göstermeye çalışırım, bunun dışında hak etmeyen birine saygı gösterme zorunluluğum pek olmadı, belki öğrencilik yıllarımdaki bazı hocaları bir kenara bırakırsak.

15. Günlük hayatta görünce nefret ettiğiniz hareket nedir?

O kadar çok ki. Mesela bir insana soru sorup sonra yüzünü başka bir tarafa çevirmek, karşındakinin yüzüne bakmadan el sıkışmak, insanlara gereksiz itirazlarda bulunmak, amiyane tabirle laf sokuşturmak, akıl vermek, hesap ödemeye gidilirken telefonla oynamak, yapmacık kahkahalar koyvermek…

16. Sizi umutlandıran bir duruma örnek verir misiniz?

Beni umutlandıran değil ümitsizliğe düşüren bir süreçte yaşamaktayım, maalesef.

17. Hayallerinizin peşinden koştunuz mu? Hayal kurmaya devam ediyor musunuz?

Evet, gençliğimin başları hayallerimin peşinden koşmakla geçti, tanınmış bir şair olacaktım, şiirlerim kaliteli dergilerde yayımlanacaktı, kitaplarım okunacaktı… Bugünlerde hayal kurmuyorum, hayallerim gerçek oldu diye değil, gerçekler hayal kurmaya pek hal ve zaman bırakmadı diye.

18. Rekabetçi olduğunuzu düşünüyor musunuz?

Kimseyle rekabet etmem, düşmanın hiçbir tutumu zaten umurumda değildir. Dünya rekabete değmez. Rekabet zihni meşgul eder, kalbi karartır. Ama hayırda yarışmaya varım.

19. Özür dilemeyi ve teşekkür etmeyi ihmal ettiğiniz olur mu?

Birçok şeyi ihmal edebilirim ama bunları ihmal etmem. Hiç gerek olmadığında bile bol bol teşekkür edelim, özür dileyelim. Bundan bir zararımız olmaz.

20. Neyi ya da kimi özlüyorsunuz?

Hayatımın bazı dönemlerini özlüyorum; lisenin bazı yıllarını, üniversitenin bazı aylarını… Bazı dönemlerimiz büyülüdür; bunu, o büyünün etkisinden çıktıktan sonra anlarız.

21. Stres atmak ya da kafanızı dağıtmak için ne yaparsınız?

Muhabbeti tatlı dostlarımla geçirdiğim zaman, kalbimdeki yükü hafifletir. Bir insandan bulaşan zehrin panzehiri bir başka insandadır. Kriz anlarımda en çok bu yönteme başvururum, daha hafif durumlarda tek başına yürüyüşe çıkmak ya da müzik dinlemek de yeterli olabilir.

22. Şu ana kadar geçen hayatınızı özetleyen kelime hangisidir?

Efkâr.

23. Allah gecinden versin, hak vaki olursa, geride kalanların sizi nasıl anacağını düşünüyorsunuz?

İyi niyetli ve mücadeleci gibi kelimeler çok geçer sanıyorum.