Alpaslan Akdağ'dan Küskün ve Göçebe

DUVAR - Şiir serüveninde Ahmet Arif'in çok özel bir yeri olduğunu söyleyen Akdağ, onun yaşadığı sancılı süreci yazdıklarına yansıttığını belirtiyor. Kendi şiirlerinin de bu bağlamda değerlendirilebileceğini ifade ediyor.

Akdağ bu bağlamda şunları söylüyor: "Yazılan şiirleri şairinin içinde bulunduğu sosyal ve siyasal şartlarla birlikte ruh halinden asla ayrı düşünemeyiz. İçinde bulunduğunuz psikolojik durumun şiirlerinize sirayet etmesi dört mevsim ihtimal dahilindedir. Böyle bir durumda yazacaklarınızı aklınızdan önce size yüreğiniz fısıldar. Şairler, sezgileri ve duyargaları en güçlü olan şahsiyetlerdir. Kendisini her daim başkalarının yerine koymayı gönüllü olarak üstlenmiş bir diğergamdır. Ezilmiş bir mazlumun, sömürülmüş bir yoksulun, unutulmuş bir ötekinin veya örselenmis bir çocuksu yüreğin çığlığına sağır kalmak şaire yaraşır bir tutum değildir. Yaşadığınız ülke/yeryüzü gün geçtikçe bir yangın yerine dönüştürülürken, şiirlerinizde sadece gündelik sıradan şeylerden bahsetmeniz ahlaki açıdan da doğru bir tavır değildir. Bu nedenle kalbinizi çepeçevre kuşatan ruh hâliniz ne ise, şiirlerinizde onu işlemeniz gayet doğaldır. Yazdıklarımla kanayan yanlarımıza/yaralarımıza merhem olmak istiyorum belkide. Çünkü yaralar kaşımakla iyileşmiyor..."