Ali Haydar Can ve Mikaîl Aslan’dan yeni eser: Kemî yo

DUVAR- Şair Doğan Munzuroğlu’nun kaleme aldığı “Kemî yo” (Noksan) adlı şiiri Ali Haydar Can ve Mikaîl Aslan birlikte seslendirdi. Bu çalışma bir süredir gözlerden uzak bir hayat yaşayan şair Munzuroğlu ve sağlık sorunları nedeniyle müzikten uzak kalan Can’ı bir araya getirdi. Bestesi Can’a ait olan esere Mikaîl Aslan da yorum ve enstrümanıyla katılıyor.

Dersim-Ovacık’ta yaşayan Doğan Munzuroğlu, şiirlerinde geleneksel ile modern unsurları bir arada ustaca kullanmasıyla tanınıyor. Şair, “Kemî yo” adlı şiirinde de modern dönemde yaşayan insanın yalnızlık ve erdem arayışını geleneksel form ve ifadelerle dile getiriyor. Ali Haydar Can ise, “Kemî yo” şiirini geleneksel halk müziği formunda bestelemiş.

“Kemî yo” adlı eser, sağlık sorunları nedeniyle on yılı aşkın bir süre müzikten uzak kalan Ali Haydar Can’ın müziğe dönüşünü müjdelemesi açısından dikkat çekiyor. Bu çalışma, Munzuroğlu ve Can’la dayanışma adına alanında yetkinleşen pek çok ismi bir araya getiriyor. Mikaîl Aslan esere yorumculuğu ve saksafonu ile katılırken, Adem Tosunoğlu tanbur, tenbur ve klâsik kemençe icrası ile, Özgür Taş davul ile, Olcay Bozkurt ise bas ve elektronik gitar ile bu yolculukta yer alıyor.  Aranjesi Olcay Bozkurt imzası taşıyan çalışmanın prodüksiyonunu Mikaîl Aslan ve Olcay Bozkurt, mix ve masteringini Yılmaz Yeşilyurt gerçekleştirdi. Video Klip yönetmenliğini Erdem Pancarcı’nın üstlendiği çalışmada Selim Temo, Kirmanckî/Zazaca şiiri Türkçeye çevirdi.

“Kemî yo” ve video klibi tüm dijital müzik ve sosyal paylaşım platformlarında dinleyicisi ile buluşmayı bekliyor. (KÜLTÜR SANAT SERVİSİ)

KEMÎ YO

Mi evlegê herd gureto

Cor de asmeno khal kemî yo

Qonaxê xo sano pê

Dorme de cîran kemî yo

Mi dar û ber resnura

Merxe de bilbil kemî yo

Baxçê mi de gul û sosin

Mîyan de zembul kemî yo

Mi rîyê xo çarna welatî

Aqil zaf o, fam kemî yo

Sarê dîna hayleme do

Fekê mi de juan kemî yo

Muzir vano axir waxt o

Qul zaf o mordem kemî yo

Payîz serd o, usar germ o

Heqî de derman kemî yo

NOKSAN

Bir evlek toprak edindim

Üstünde kadim gök noksan

Konağımı inşa ettim

Çevresinde komşu noksan

Bağ ve tarla yetiştirdim

Ardıçta bülbülü noksan

Bahçemde gülüm, süsenim

İçinde zembulu noksan

Yüzüm’ döndüm öz yurduma

Akıl çok da izan noksan

Dünya âlem hayhuyunda

Ağzımda bir lisan noksan

Munzur der ahir zamandır

Kul çok amma insan noksan

Güz soğuk, bahar sıcaktır

Ol Hakk’ta bir derman noksan

(Zembul: Munzur dağ kekiği)