Savunmanın zarafeti ve kurucu müziği
Oyunun gerisini, maç planının amiral gemisi haline getirmek, Türk futbol pratiğinde bir yenilik ve bu yeniliğin altında Francesco Farioli’nin imzası var. Aslında Farioli’nin yaptığı, Türk futbolu açısından bir reformdan daha çok bir devrim.
Demek ki neymiş? Savunma, oyunun kurucu merkezi olabiliyormuş. Savunma oyuncuları, telaşlı bir panikle topa, rakip mevzilerine atılacak el bombası muamelesi yapmak zorunda değilmiş. Savunma oyuncuları da en görkemli resepsiyonlarda harika valsler yapabilirmiş. Aristokratik tavırlar ve mağrur edalar sadece forvetlerin kimliği değilmiş. Harika paslar, baş döndüren verkaçlar ve sarhoş edici derin paslar atmak, savunma oyuncularının da becerebileceği işlermiş. Genellikle savunma işleri için yetenek gerektirmeyen işler ifadesi kullanılır ve savunma bununla sınırlanarak tanımlanır. Ama Farioli bu yanlış düşünceyi, kökten değiştiriyor. 32 yaşında, felsefe okumuş genç bir İtalyan, top oynamak ile futbol oynamak arasındaki o büyük farkı, her maçta üstüne yeni bir şeyler ekleyerek öğretiyor.
Adana Demirspor maçında görüp çok hoşlandığımız yenilik, topu çok çabuk geri alma süresiydi. İstinasız her pozisyonda, topun geri kazanılması için en az dört Fatih Karagümrüklü oyuncu, görev yerlerini terk etme cesareti gösterip, ani ve şok baskı faaliyetine katılıyordu. Oyunu ve oyunun akışkan temposunu artırmak başka nasıl mümkün olabilir doğrusu bilmiyorum.
Oyunun gerisini, maç planının amiral gemisi haline getirmek, Türk futbol pratiğinde bir yenilik ve bu yeniliğin altında Francesco Farioli’nin imzası var. Aslında Farioli’nin yaptığı, Türk futbolu açısından bir reformdan daha çok bir devrim. Pas ve pas seçenek ve alternatiflerini, birinci bölgede inşa edip uygulamak, kaotik Türk futboluna bir düzen getirmek anlamı da taşıyor. Zukanoviç ve Biglia arasında kurulan köprü, bu oyunu başka türlü oynamanın da mümkün olduğunun kanıtı.
Türkiye’de savunmanın birinci görevi, her hal ve durumda topu kendi kalesinden uzak tutmak felsefesi üstüne inşa edilmiş. O nedenle de top birinci bölgeye yaklaştığında bütün oyuncularda baş edilmez bir endişe ve telaş çıkar ortaya. Dolayısıyla savunma, topun serserice muamele gördüğü bir yere dönüşüyor.
Adana Demirspor maçında gördüğüm ikinci olumlu gelişme, ikinci bölgenin forvet oyuncularını pozisyonun içine katmak için gösterdiği sabır ve isabetli paslardı. Bunun anlamı şuydu; Karagümrük geçmişten farklı olarak, birinci bölgeden ikinci bölgeye daha hızlı çıkıyor ve rakip defans hareket halindeyken kanatlara doğru toplar atılıyor. Ama bence Karagümrük, Tunay ve Frei’den daha olgun kanat oyunculara ihtiyacı var. Kanatlarda daha sorumlu davranan oyuncular bulunabilirse bu oyun Karagümrük'ü tartışmasız şampiyon yapar.
Adana Demirspor çok sorunlu bir takım. Montella, bir şeyler yapabilir mi? Yapabilir ama en az 10 haftaya ihtiyacı olur. Aslında bugün Karagümrük oyunu için kurduğum bütün cümlelerin daha fiyakalılarını Adana Demirspor için kurmak isterdim. Ama olmayınca olmuyor. Demirspor, Demirspor geleneklerine aykırı bir biçimde çok ucuz ve çok popülist bir yaklaşımla transfer politikasını şekillendirdi. Balotelli, artık emekli bir oyuncu. Belhanda başka bir alem. Düşünsenize, Belhanda’nın oyun içinde topla buluşması ancak 15. dakika gerçekleşti. Bu hem Belhanda’nın oyun taleplerine ilişkin tavrını ve çapını açıklıyor hem de Adana Demirspor maç planını. Üzgünüm Genim, güzel şeyler yazmak isterdim ama ancak bu kadar hayalperest olabiliyorum.