Sen uyurken, onlar uykusuzdu!

Önceki yazıda, Twitter’dan adına atılan “her şeyi açıklayacağım, tuğlayı çekeceğim” mesajları sonradan silinen ama o arada Sedat Peker’in devreye girmesiyle kafamızda ampuller yakan “Özel Kuvvetlerden Emekli Albay Levent Göktaş”ı hatırlamıştım.

“Hablemitoğlu suikastı”ndan tutuklama kararı varken kaçmıştı…
Ve Sedat Peker, nedense emin şekilde o mesajların ona ait olduğunu varsayarak, kendisine atılan laf üzerine, “Yaşar Baba vasıtasıyla bana teklif ettiğin para ile ortadan adam kaldırma tekliflerine de geleceğim” demişti.

Aşağıda 2009’un Ocak ayında peş peşe yazdığım iki yazı var.
İlkinin konusu, Botaş’ın “Tuz Gölü Su Hattı İhalesi”ne fesat karıştırma vakasındaki Mavi Hat Operasyonu ve davası vasıtasıyla ortaya çıkan bağlantılar.

O günlerin gazete haberlerine göre olaylarımız şöyle, işin merkezindeki İbrahim Selçuk isimli işadamı, “ihale çetesinin dinlenmesi”, bu dinlemelerin (E) Özel Kuvvetler Albayı Göktaş tarafından teyidi ve dinleme kayıtlarının, iddiaya göre, ihaledeki holdingin sahibi veya çevresi tarafından “dinlenenler”e verilmesi!

“Araştırmacı gazeteci” olmadığım için ortaya karışık haberlerden isimleri yan yana getirince zaten aklım almıyor!

İktidara yakın bir holding ve biri o gün tutuklanan, diğeri aynı şüpheye rağmen serbest bırakılan iki patronu… Bir adet “ihaleye fesat” örgütlenmesi… Rüşvet… Dinleme…
Şimdi Hablemitoğlu’nun öldürülmesinden sorumlu tutulan ve “kim bilir daha neler neler” denen Özel Kuvvetler Albayı ve ekibi…
Tutuklamalar, tahliyeler, Yargıtay’da bozulan mahkûmiyetler…
Patronlardan iktidara yakın en ünlüsünü serbest bırakan ama Genelkurmay’daki Kozmik Oda aramasında yeşil ışık yakmış, bir ileri bir geri alınmış bir hâkim…
Fetöcülükle suçlanan bir başka hâkimin “darbe girişimi”nde suçsuz bulup tahliye ettiği önemli bir general… O generalin sonra yeniden tutuklanıp 12 yıla mahkûm edilmesi… O cezanın da az bulunması…
Generalin ifadesinde “Herkesi aradım… Bazılarına ulaşamayınca siyasilere yakın olan eniştemi aradım” demesi…
O eniştenin o ihale davasında serbest bırakılan patron olması.

Biz yoruluyoruz. Onlar yorulmamış!

Şimdi aktaracağım yazılarımdan ilki o günkü haberler üzerine.
İkincisi ise o günlerde yaptığım, elbette yanılma paylı bir “Ergenekon meselesi tahlili.” Düne devam gibi.

DİNLEME VAR MI! (13.1.2009)

Size bir haber okuyacağım (Yazılı okuma!):
"Mavi Hat operasyonu kapsamında yapılan telefon dinlemelerinin, suç örgütü lideri olduğu iddia edilen İbrahim Selçuk ve yandaşlarına sızdırıldığı ortaya çıktı.
Operasyon kapsamında telefonları dinlenenlerin listesinin Fenerbahçe As Başkanı ve Limak şirketi sahibi Nihat Özdemir tarafından Selçuk kanadına verildiği de belirlendi.
Kaçakçılık Daire Başkanlığı tarafından dinlemeye alınan telefonların listesinin sızması da ifadelerle birlikte iddianameye girdi.

Belgelere göre skandal şöyle ortaya çıktı:
BOTAŞ'ın 19 Haziran 2006 tarihli Tuz Gölü Su Hattı ihalesine Selçuk'un başını çektiği ve içinde İhale Komisyonu üyelerinin de bulunduğu ekip tarafından rüşvet organizasyonuna konu edildi. Bu kapsamda ihaleye giren şirketler ile bağlantı kurularak, ihaleyi kazanma garantisi karşılığında rüşvet pazarlığı yapıldı.
Selçuk önderliğindeki ekip öncelikle ihaleye katılan Nihat Özdemir'in şirketi Limak'ın başını çektiği konsorsiyum ile bağlantı kurdu.
İbrahim Selçuk'un telefonlarının dinlendiğine ilişkin araştırmasının sonuçları da dinlemeye takıldı.

- 2006.07.06 15:12:05 (SMS kaydı) Lokman USTA (Selçuk'un ortağı): İbrahim tel'nunda sıkıntı var mı?
Mustafa Levent GÖKTAŞ (Dinleme bilgisine ulaşan şahıs): Var, Bitecek.
USTA: Dinleme var doğru mu?
GÖKTAŞ: Doğru"
(Bu dinlemelerin çok ayrıntısı çıkmış o zaman)

Bu haber geçen Şubat ayının 6'sında, 7'sinde Türkiye'de hemen her günlük yayın organında yer aldı. Belki kiminde konmamıştır, şimdi hatırlamıyorum!
Bakın, "Dinleme bilgisine ulaşan şahıs" olarak hangi isim var?
Mustafa Levent Göktaş.
Bakın, "Dinleme sıkıntısı var, bitecek" güvencesini kim veriyor?
Mustafa Levent Göktaş.
Bakın, "Doğru" diyen kim?
Mustafa Levent Göktaş.
Bu isim size az tanıdık geldi mi?
Bir benzerlik buldunuz mu?

Eskişehir'de silah ve patlayıcılardan oluşan bir "cephanelik", "Darbe Tekniği; Devlet Yönetimini Kısa Sürede Çökertme
Kılavuzu" gibi eserler, Özel Kuvvetlerin özel dokümanları, Kızılay'da tüp geçide sabotajla ilgili "hedef yazılı askeri çalışma", dinleme kayıtları, Kuvvet komutanlarının toplantı kayıtları ile yakalanan Emekli Binbaşı Fikret Emek, evinde ele geçirilen bir TSK kimliği ile nüfus kimliğini şöyle izah etti:

"Bu kimlikler Komutanım Albay Mustafa Levent Göktaş'a aittir. Kendisi MAK (Muharebe Arama Kurtarma Alayı'nda komutanımdı. Ben de 2001 ile 2004 arasında alayın İKK (İstihbarat ve İstihbarata Karşı Koyma) Şube Müdürü idim. 1983'te Özel Kuvvetler'e üsteğmen olarak girmiştim. Albay Göktaş'ın belgelerinin bende bulunmasının sebebi, bazen banka ve diğer resmi işleri takip etme açısından kendisinin verdiği fotokopiler olmasıdır..."

Göktaş Hukuk Bürosu sahibi de olan, İngilizce, Rusça, Arapça bilen, generallik beklerken dört yıl önce emekli edilen, eşinin Yargıtay'da görevli olduğu belirtilen 50 yaşındaki Emekli Albay ve avukat. Avukat Mustafa Levent Göktaş dün "Ergenekon zanlısı" olarak tutuklandı. İddiaya göre, Göktaş, "Sauna Operasyonu"nda Özel Harp belgeleri ve sabotaj planlarıyla yakalanan grup içindeki Yüzbaşı Gökhan Nuri Bozkır'ın da avukatıydı.
Belki değildi.
Önceki Genelkurmay Başkanı’nın (Yaşar Baba mı yoksa, yok yok değildir!) Fenerbahçe maçlarını nedense yanında izlediği Özdemir'le ilgili haberdeki isim…
Belli ki "iyi subay"dı; belki "iyi avukat"tı, belki de "iyi çocuk".

ERTESİ GÜNKÜ YAZI (14.1.2009)

“Ergenekon” denen mesele açısından 2004 önemli bir yıl olmalı.
AKP iktidarı, AB yolundaki adımlar, tezkerenin reddi, ABD’nin Irak’ı işgali, Musul ve Kerkük meselesi, Kerkük ve arkasından Süleymaniye’de çuvala da varan biçimde, TSK mensupları ile ABD askerlerinin gerilimi…
Ayrıca “darbe tasarımları”, Genelkurmay Başkanı Özkök’e suikast girişimi…
Silahlı Kuvvetler içinde “yolsuzlukla mücadele” patlaması, eski bir kuvvet komutanının, Emekli Oramiral Erdil’in rütbe de sökülerek mahkûmiyeti, ayrıca çok sayıda subayın da bu yüzden atılması veya soruşturulmasının birikerek gelip çakıştığı bir yıl.

Başka şeyler de vardır tabii!

Bence:

Şimdi uzatmadan şu çıkarsamaları söyleyeyim:
1.(Bence de); 2004 ve o yılki Yüksek Askeri Şûra, Silahlı Kuvvetler içinde “ilk Ergenekon tasfiyesi”nin başlatılmak istendiği dönem.

2. (Bence); Seçilen yol, kolun kırılıp yen içinde kalması.

3. (Bence); Bir yandan TSK’da yolsuzlukla mücadele seferberliği, diğer yandan, olağan ve hiç olağan olmayan emeklilikler, istifaya zorlamalar, alt kademe tasfiyeleriyle ciddi bir girişim dönemi.

4. (Bence de); Bunda sadece iktidar devirme, iç kargaşa çıkarma meselesi değil, Kuzey Irak faaliyetleri, orada da çeşitli ilişki ve suikast niyetleri de etkili. (Göktaş Kuzey Irak’la övünüyor muydu?)

5. (Bence); Siyasi iktidar ve ordu komuta ayağı zayıf olan, karışık, karmaşık, öncelikleri kısmen farklı renklerin daha hızla birbirine yaklaştığı bir yıl aynı zamanda.

6. (Bence); Karşı gruplaşma, örgütlenme, buluşmanın “anti-Amerikan” rengine rağmen, ciddi bir desteği ABD’deki (İsrail’e en yakın) en şahinlerden de geldi. Yani öyle kaba bir “Rusçu, İrancı” meselesi değil. Perle, Rubin, Kristol gibi “Neocon” ağababaların o dönemki tavırlarını iyi bilenler bunu daha rahat anlayacak. Onların hükümet, Kuzey Irak için sözlerinin burada nasıl yankılandığını hatırlayan da.

7. (Bence); Bu kol ile yen meselesinin ABD’den de bir gölgesi vardı. Bush yönetimi şahinlerinin, Cheney dışında kısmen tasfiyesiyle, buradaki ayrışma süreci de hızlandı.

Gidenler:

Yukarıdakilerin bir kısmı elbet sadece çıkarsama.
Bazı hatırlatmalarla düşünmeye devam edelim:

2004 iki önemli “Komutan”ın, Aytaç Yalman ve Şener Eruygur’un emekli olmasıyla bitti.
Bu “normal” emekliliklere, Özel Kuvvetler Komutanlığı’nın kimi önemli isminin olağan olmayan gidişi de eklendi.
Öncelikle, iki yıl üst üste terfi verilmeyen Genelkurmay Harekât Başkanı Korgeneral Köksal Karabay, bir gün Genelkurmay Başkanı olmayı umarken emekliliğe zorlandı.
Özel Kuvvetler Komutanı Tuğgeneral Sadık Ercan, terfi yerine emekli edildi.
Yanılmıyorsam, Özel Kuvvetler Tugay Komutanı Tuğgeneral Abdullah Kılıçarslan da.
“Sosyetik fişleme” denen faaliyetle adı duyulan 2. Zırhlı Tugay Komutanı Mehmet Kaya Varol da.

Sadece onlar değil.
Sayıyı ve tüm isimleri bilmiyorum ama tesadüf bu ya…

Mesela, sonradan Eskişehir’de cephanelik ve çok özel belgelerle, gizli kayıtlarla Ergenekon zanlısı olarak tutuklanan Özel Kuvvetler Muharebe Arama Kurtarma Alayı İstihbarat ve İstihbarata Karşı Koyma Şube Müdürü Binbaşı Fikret Emek de…
Evinde adına düzenlenmiş belgeler bulunan “Komutanı”, MAK Alay Komutanı Albay Mustafa Levent Göktaş da. Hani yine “Ergenekon zanlısı” olarak önceki gün tutuklanan Avukat Göktaş da 2004!

İkinci dönemin Genelkurmay Başkanı Orgeneral Hilmi Özkök’tü; unutmamalı ki “İkinci Başkan” da Orgeneral İlker Başbuğ!

Mutabakat:

2004 sonunda, Jandarma’nın başına Orgeneral Fevzi Türkeri gelmişti. 1. Ordu Komutanı Hurşit Tolon’du. Deniz Kuvvetleri Komutanı Oramiral Özden Örnek, Hava Kuvvetleri Komutanı Orgeneral İbrahim Fırtına idi.

“Kol kırılır yen içinde”nin ilk safhasının ardından, “kol” yine yen içindeydi de, tamamen kırık değildi.
Zannımca, Orgeneral Büyükanıt dönemi kimilerince “beklenen an” olarak telakki edildi.
Toplumdaki “iktidara doğal muhalefet” pek doğal olmayan biçimde de manipüle edildi.
27 Nisan muhtırası gibi, biraz acele kotarılmış karargâh destekleriyle birlikte.

Lakin şaka gibi ama şöyle de düşünüyorum:
Cumhuriyet mitinglerinin coşkulu kalabalığı, Gül’ün önünün yargıda kesilmiş olması, medyadaki angaje hava, “millet iktidarı süpürecek” diye milleti de kandıran tahlil gücü yüksek propaganda tayfası bizzat o odakları da yanılttı.
İyi yaptılar, seçime güvendiler!

Ama beğenseniz de beğenmeseniz de, çok karara asla ortak edilmeyen halk da seçimlerde biraz kafasına göre, biraz kalbine göre oy kullanıyor, kendi bildiğini yapıyor!

Bu döneme bir de, benim çokça yazdığım, aslında Erdoğan’ın (artık) Gül’den başka bir aday istemesini de içeren “Washington ve Dolmabahçe mutabakatı” gibi iki önemli uzlaşmayı da eklemeli.
Nitekim Büyükanıt da, anlaşıldığı kadarıyla, bu işlere mesafe aldı, “Fenerbahçe tribünü”ne çıkmayı tercih etti!

SONUÇ:

Bir girizgahla 13 yıl önceki iki yazımı koydum. İlkinde çok sular aktı. Tahliyeler oldu. Suçlananlar işleri büyütmeye devam etti. Patron enişte-kayınbirader general ilişkisine, patronla yakın olan Erdoğan nasıl bakıyordu? Neden ısrarla generalin mahkumiyetini istedi?
Bütün bu süreçlerde kimler kimleri rehin alıyordu? “Fetö ağı” ne kadar işin içindeydi?
Bugün bir suikastın bir numarası olarak aranan Emekli Albay nasıl her köşeden çıkabiliyordu?
Yaşar Baba kimdi? Kimlerin temizlenmesi isteniyordu? Kimlerin başına neler gelmişti?
2004 üzerine 2009 tahliline gelince; çoğu varsayım elbette. Ama tayin ve tasfiyeler hakiki. Dünkü yazının girişindeki kanaatim biraz da o tarihlere dayanıyor!