Son sabah kahvaltısı

İnsanlık tarihinde çok önemli yeri olan iki resmi karşılaştırmak istiyorum. Birincisi, “Son Akşam Yemeği” adlı, Leonardo Da Vinci tarafından Milano'daki Santa Maria delle Grazie Manastırı'nın duvarına 1400’lerde yapılmış, 4.4x8.8m boyutlarındaki resmin adıdır. İncil’deki bir öykünün resmidir. Bu öyküye göre İsa, havarileriyle birlikte yediği bu son akşam yemeğinden sonra havarilerinden birinin ihanetine uğrayacak ve çarmıha gerilmek suretiyle öldürülecektir. Masadaki şarap İsa’nın kanını, ekmek ise İsa’nın bedenini temsil etmektedir.

Sanat tarihinde önemli bir yeri olan bu resim, Rönesans’ın, insanlığın yeniden uyanışının, Batı aydınlanmacı kültürünün başyapıtlarından sayılır.

İkinci resim, “Son Sabah Kahvaltısı” adlı resimdir. İnsanlığa karşı kışkırtılmış, kurgulanmış, ölüm makinesi haline getirilmiş bir tetikçi kukla tarafından yaratılmış tablonun adıdır. 2021’de gerçekleşen bir katliam öyküsünün resmidir. Bu öyküye göre şimdi orada olmayan genç kadın, tek başına kahvaltı yaparken içeri giren ve orada kimi görse öldüreceğini söyleyen bir cani tarafından altı mermiyle katledilecektir. Masadaki siyah zeytinler, doğranmış domatesler, kâğıt bardaktaki çay ve ekmekler insanlığın vicdanını temsil etmektedir. Bu vicdana göre insanca yaşamak o kadar da zor değildir. Masada görülen son derece alçakgönüllü bir kahvaltı ile de mutlu olunabilir. 'Da Vinci’nin Şifresi'ndeki gibi, öykünün arka planı dikkatli okunduğunda, genç kadının içinde bulunduğu son derece yasal olan mekânın temsil ettiği siyasal görüşün, bazı egemen güçlerin egemenliğini sarstığı anlaşılacaktır. Bu resim, bir bakıma bu sarsıntının etkisidir, denebilir.

İnsanlık tarihinde bu tablonun önemli olan yeri giderek daha da önem kazanacaktır. Ortadoğu aydınlanmasının, barışın, özgürlüğün başyapıtlarından sayılacaktır.