Suriye'deki ilacı bulamadı: Oğlumun ölmesine izin vermeyin!

DUVAR - Suriye'deki savaştan dolayı 5 çocuğu ve ailesiyle birlikte Türkiye'ye sığınan 37 yaşındaki Mıheddin Habeş, en büyük oğlunun yaşaması için hastane hastane dolaştı. Habeş'in anlatımına göre gittiği en son doktor kendisine, 'Oğlunun ilacı Türkiye'de yok' demiş. Oğlunun yaşaması için sesini duyurmak isteyen Habeş, "Oğlumun ölmesine izin vermeyin. Lütfen sesimizi duyun" diyor.

VÜCUT FONKSİYONLARININ YÜZDE 80'NİNİ KAYBETTİ!

13 yaşındaki Civan Habeş hastane raporuna göre, ağır derecede hareket bozukluğu yaşıyor ve vücut fonksiyonunun yüzde 80'ini kaybetmiş durumda. Savaştan önce ailesi ile birlikte Suriye'nin Halep kentinde yaşayan, 3 yıl önce de Türkiye'ye sığınan Habeş artık yataktan kalkamıyor. Suriye'deyken kullandığı ilaç bulunamayınca Habeş artık ne yürüyebiliyor ne de hareket edebiliyor.

Şu an İstanbul'un Küçükçekmece ilçesinde yaşayan aile evlerinde çaresiz bir şekilde oğullarının iyileşmesini bekliyor. Baba Mıheddin Habeş, Suriye'deyken oğlunın kullandığı ilacı şu an Türkiye'de bulamadığını söylerken şunları anlatıyor: "Savaş çıktıktan sonra hastanelerimiz, ezcanelerimiz bombalandı. Oğlum o zamanlar yürüyebiliyordu. Ama Suriye'deki doktorlar oğlum ölünceye kadar bu ilacı kullansın dedi. Birçok şey yaşadığımız için ilacın ismini bile unuttum."

'ARAMADIĞIM YER KALMADI...'

Oğlunun ilacını Türkiye'nin birçok yerinde arayan baba Habeş ilaç bulma mücadelesini ise şöyle anlatıyor: "Malatya, Ankara ve İstanbul'da bu ilacı aradım. Ama hiçbir yerde ilacı bulamadım. Cerahpaşa Hastanesi, Şişli Etfal Hastanesi, Bakırköy Devlet Hastanesi, Kanuni Sultan Süleyman Hastanesi, Haseki Hastanesi, Baltalimanı Hastanesi aklıma gelen hastaneler. Bu hastanelerin hepsini gezdim. Son olarak Suriyeli bir doktora gittim. Bana Bakırköy Devlet Hastanesi'ne gitmemi söyledi. Ama burada da yer olmadığı için bizi yatırmadılar. Artık bu ilacı internetten aradım, yurtdışındaki akrabalara ulaştım. Bu ilacın İngiltere'de bulunabileceğini söylediler. Ama yine sonuç alamadım."

'ÖNCE AYAKLARI VE ELLERİ ŞİMDİ...'

İlaç kullanamayan oğlunun gün gittikçe kötüye gittiğini söyleyen Habeş, "Oğlum ayaklarını ve ellerini artık kullanamıyor. Şimdi de yatakta yattığında hareket edemiyor. Türkiye'ye ilk geldiğimiz zamanlar oğlumla sahilde geziyorduk. O günleri çok özlüyorum... İnşaatta çalışıyorum. Oğlum da benim çok yorulduğumu biliyor. Her akşam kalkar onu sırtıma taşıyarak tuvalete götürürüm. Geçtiğimiz gün belki de hayatım boyunca unutamayacağım bir gece yaşadım: Oğlum önceki gece uyandığında beni uyandırmamış. Gözlerimi açtığımda tek başına tuvalete gitmeye çalıştığını gördüm. Neden beni uyandırmadığını sorduğumda: 'Baba sen zaten inşaatta çok çalışıyorsun. Bir de ben seni yormak istemedim' dedi. Oğlumun ölmesini istemiyorum. Buna izin vermeyelim."

'ÖĞRETMEN OLMAK İSTİYORUM'

Civan ise şu cümleleri söylüyor: "Ben tekrar koşmak istiyorum. Okula gidip öğretmen olmak istiyorum."