Ceketimi satar, yine okuturum!
Ceketi satar o! Aile geleneği belli ki... Atalarından kendisine aktarıla aktarıla gelmiş kadim bir nasihat sanki. Ölüm döşeğinde rahmetlilerin son sözleri: “Oğlum, sakın ama sakıın, o ceketi, zorda kalmadıkçaa satmaa!”
Yıllardır babalar günümüzü, annelerin gününe nazaran, orijinalinin yanında sefilce duran Çin malı mamul gibi gördüler. Okulların tatilinden hemen sonra geldi çattı babalar günü.
Özellikle, konu okul olunca bir hususa değinmek lazım. Babaların mücadelesi takdire şayan!
“Gerekirse ceketimi satar, yine okuturum” diye bir şey var mesela. Zannediyor ki o ceket, ceket değil de kaşıkçı elması.
- Kızınızın okul taksiti aylık 1250. Kredi kartı mı, nakit mi?
- Şimdi şöyle yapalım. Ceket kalsın! Bozdurun, taksitleri düşün! Kalana da olimpik havuz yaptırın okula. Memleketin en baba havuzu olsun!
“Ceketimi satar okuturum!”un yeri başkadır. Öyle sevgili mevgiliye benzemez!
- Benim için naparsın aşkıım?
- Senin için dağları delerim! Ferhat harfiyat!
- Ferhaat! Aşkıım!
- Senin için çölleri aşarım! Mecnun lojistik!
- Mecnuun! Aşkıım!
- Gerekirse ceketimi satar yine okuturum. Baban!
- Babacıım!
Ceketi satar o! Aile geleneği belli ki... Atalarından kendisine aktarıla aktarıla gelmiş kadim bir nasihat sanki. Ölüm döşeğinde rahmetlilerin son sözleri:
- Oğlum, sakın ama sakıın, o ceketi, zorda kalmadıkçaa satmaa!
- Yorma kendini baba!
- Sus! Sözümü kesme şerefsiz! Amaa, ola ki çocuklarıın, okul masrafıylaa, baş edemezseen, işte o zamaan, işte o zamaan, saaat! Eşhedüenlaa...’
Baba dediğin bizde biraz da devlet gibi ama yavrularına:
“Dik dur, eğilme! Bak kıracam o telefonu!” diye seslenen baba milletini sevin!
Başta erkek denizatları olmak üzere tüm babaların günü kutlu olsun!