Türkiye seninle gurur duyuyor

Trabzon’da başlayan tenis tutkusu, Amerika’da Nick Bollettieri Tenis Akademisi’ne kadar uzanmıştı. Hepimizin tanıdığı Monica Seles’le aynı korta çıkmış, antrenman yapmış, ama yeterli sponsor desteğini bulamadığı için gitmemesi istense de Türkiye’ye dönmek zorunda kalmış bir tenis cevheriydi.

01 Temmuz Pazar 2018 Saat: 01:23

Baştan yazayım da darılma falan olmasın. Bu kişisel bir yazıdır. Sonradan ben bilmiyordum, efendim ben okumamıştım olmasın.

Türk Dil Kurumu’na göre ‘Gurur duymak’ nedir diye baktım. Karşılığında ‘Gururlanmak’ yazıyordu. Araştırmacı gazeteci damarım tutmuştu bir kere. Bir adım daha attım. Merak duygumu kınında tutamadım. Gururlanmanın karşısında da ‘Kendini beğenmek, büyüklenmek, kurumlanmak’ yazıyordu.

Yani yıllardır ‘Türkiye seninle gurur duyuyor’ dendiğinde ne kadar da içi boşaltılmış bir kavram diye düşünüp düşünüp üzülen biri olarak büyük bir boşluğa düştüm. Meğer zaten kelimenin TDK karşılığı boşmuş. Yani kimsenin içine boşaltmasına gerek yokmuş. Gurur duydukça memleket evladı aslında başkasından değil de kendisinden bahsediyormuş. Bildiğin beğeniyormuş kendini. Dolayısıyla da gurur duymalara doyamıyormuş.

Düşünün, karnımda bir kaşıntı ile Türk Dil Kurumu’nun internet sitesine girdim ve hem sportif, hem sosyolojik, hem siyasi olarak aydınlandım çıktı.

Lakin, dedim ya, aydınlanırken koca bir kara delikte buldum kendimi. Ben de yoksa mazoşizmin pençesinde dolanıyordum. Zira bu yazıyı yazmama sebep olan bir kadın. Tanımaktan, akraba olmaktan, yaptıklarını sadece dinleyerek bile hayran olmaktan gurur duyduğum bir kadın. Ama gelin görün ki, TDK sağ olsun, acaba hissetmem gereken şey nedir diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

Neyse duyguyu belirleme konusunda bana yardımcı olursunuz. Ben gerçek kahramandan rol çalmayayım. Gülberk Gültekin Salman. Trabzon’da başlayan tenis tutkusu, Amerika’da Nick Bollettieri Tenis Akademisi’ne kadar uzanmıştı. Hepimizin tanıdığı Monica Seles’le aynı korta çıkmış, antrenman yapmış, ama yeterli sponsor desteğini bulamadığı için gitmemesi istense de Türkiye’ye dönmek zorunda kalmış bir tenis cevheriydi.

Kader ağlarını çizdiğinde Türkiye’de Gülberk ablanın doğal olarak eline su dökebilen olmazken, antrenman arkadaşı Seles ise, yeteneği ve ülkesinin spora olan gerçekçi bakış açısıyla Grand Slam’lerde finaller, şampiyonluklar elde ediyordu.

Zaman geldi geçti, bu ülkede o zamanlar spor da bir yere kadardı. Gülberk abla da bıraktı sporu; lakin aktif olanını. Akademiye yöneldi. Doktor da oldu. Ama sporun hep içinde oldu. Spora akademik bakmaya devam etti.

Uzatmaya da gerek yok. Biri Türk tenisi konusunda ister iki kelam etmek, ister ahkam kesmek istesin adını anmadan yapamaz. Olmaz yani. Türkiye, zamanında belki uluslararası alanda çok başarılı olabilecek bir sporcuya olması gereken desteği vermemenin hesabını hep yapacak. Bu örnek üstünden belki onlarca örnek daha verilebilir. Ben gördüğümü ve bildiğimi yazayım.

Lakin her şey geç de olsa değerini bulur. Belki bugünden yapılanlar o günlerin keşkelerine derman olmaz ama en azından ‘demek ki’ dedirtir. Gülberk Gültekin Salman’ın Türk tenis tarihine yazılmış olan adı artık bir kortta da yaşayacak. Antalya Open Tenis Turnuvası’nda kortlardan birinin de adı Gülberk Gültekin Salman oldu.

TDK’ya ne derse desin, ben gurur duyuyorum kendisiyle. Teniste yapabileceklerinin sınırı neydi bilemiyoruz ama akademik olarak nerelere kadar gideceğinin sinyallerini aldık, alacağız da. En azından o da ‘Demek ki düşündüğümden de çok şey vermişim Türk tenisine’ demiştir. En azından ben onun adına dedim bile.